Του Πατριάρχη
Στην Ευρώπη μάλλον αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η σύγκρουση όλων με όλους στη Μέση Ανατολή, η ανοιχτή πληγή μισού αιώνα στη Κύπρο και οι απειλή ασφάλειας για μια σειρά από χώρες, οδηγεί τις κυβερνήσεις σε διαπιστώσεις, τις οποίες αδυνατούσαν να κάνουν μέχρι πριν λίγα χρόνια.
Η ανάπτυξη, η ευημερία, η διεύρυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η δημοκρατία, δεν διασφαλίζονται με ευχολόγια, χαρούμενες εκδηλώσεις, κορδέλες και λαμπάκια.
Είναι ακριβά αγαθά και τα πληρώνεις με θυσίες στη τσέπη ή διαφορετικά με αίμα.
Η αντίληψη ότι, με το να καταργήσουμε τους δασμούς, τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα και να υιοθετήσουμε τους ίδιους νόμους, θα ήταν αρκετό για να διασφαλίσουμε την ειρήνη, έχει αποδειχθεί λάθος.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η σφαγή της Χαμάς στο Ισραήλ, η ασύμμετρη αντίδραση του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και η εμπλοκή της Τουρκίας στην ανατροπή του δικτάτορας Άσαντ με την υποστήριξη των Τζιχαντιστών, είναι γεγονότα που διαλύουν το ροζ συννεφάκι στο οποίο ζούσαμε με την ψευδαίσθηση πως η ομαλότητα και η ειρήνη δεν διαταράσσονται.
Σήμερα, οι βόρειοι αισθάνονται την ρωσική απειλή και αντιλαμβάνονται καλύτερα τι σημαίνει για εμάς η τουρκική απειλή και τι σημαίνει για τους Ισραηλινούς οι τρομοκρατικές τακτικές του Ιράν, αλλά και το πόσο αίμα μπορεί να χυθεί, γιατί οι Παλαιστίνιοι ταυτίστηκαν με την Χαμάς.
Όλα αυτά έχουν αρχίσει να διαμορφώνουν την αντίληψη ότι χρειάζεται να επενδύσουμε στην διατήρηση της ειρήνης και αυτό δυστυχώς, σημαίνει πως πρέπει να επενδύσουμε στην άμυνα. Άμυνα, σημαίνει αεροπλάνα, σημαίνει πλοία, σημαίνει πυροβόλα, σημαίνει πύραυλοι, σημαίνει βόμβες… σημαίνει αποτροπή.
Αν προστεθεί και ο εκβιασμός – απειλή εκ μέρους του Τραμπ για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ αν δεν βάλουμε όλοι το χέρι τη τσέπη, βρισκόμαστε σε έναν μονόδρομο.
Κοινή άμυνα, κοινός στρατός, κοινοί εξοπλισμοί, κοινή προσπάθεια ανάπτυξης της πολεμικής βιομηχανίας.
Η επόμενη πρόκληση δεν πρέπει να βρει την Ευρώπη απροετοίμαστη. Η επόμενη πρόκληση, μπορεί να μην υπάρξει ποτέ, αν όποιος επιβουλευτεί την ασφάλεια μας, ξέρει ότι θα αντιμετωπίσει ένα τείχος που δύσκολα θα μπορέσει να ισοπεδώσει.
Τώρα οι εταίροι μας ξέρουν, για τι ακριβώς μιλάμε όταν δείχνουμε την Τουρκία τρομοκράτη της περιοχής. Ξέρουν πως είναι να κινδυνεύουν και οι ίδιοι.
