Του Πατριάρχη
Κάθισα και παρακολούθησα την ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, η οποία είχε προαναγγελθεί από τον ίδιο ως πολύ σπουδαίο γεγονός, γιατί προφανώς θα έλεγε κάτι σπουδαίο.
Τελικά αποδείχθηκε ως ένα σεμινάριο φαφλαταδισμού και επίδειξης του πόσες φορές ένας άνθρωπος μπορεί σε μια ομιλία να χρησιμοποιήσει την λέξη «εγώ» σε διάφορες παραλλαγές.
Το χειρότερο όμως είναι πως έδειξε να μην έχει αντίληψη της επικινδυνότητας, των χειρισμών του, τόσο για τις ίδιες τις ΗΠΑ όσο και για του (πρώην) συμμάχους τους.
Η απειλή ότι θα συνεχίσει να βάζει δασμούς, αν οι χώρες που υφίστανται το πλήγμα από τους δασμούς των ΗΠΑ, απαντήσουν, είναι εξόχως επικίνδυνη για τους ίδιους τους Αμερικάνους πολίτες.
Ήδη τα Χρηματιστήρια παρουσιάζουν τεράστιες απώλειες αλλά ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει πειστεί από τους συμβούλους του ότι αυτό θα είναι προσωρινό, γιατί θα δώσει την μάχη για την τιμή των αυγών και θα κερδίσει!
Λειτουργώντας σε έναν παράλληλο κόσμο, απείλησε εκ νέου την Γροιλανδία πως θα την πάρει «με τον έναν ή τον άλλο τρόπο». Όλοι νομίζω αντιλαμβάνονται και τον ένα και περισσότερο τον «άλλο» τρόπο.
Όσο για την διώρυγα του Παναμά, φάνηκε να μην είναι ικανοποιημένος με την εκβιαστική συμφωνία που «πέτυχε», λέγοντας πως η διώρυγα πρέπει να επανέλθει στην κατοχή των ΗΠΑ και «κατασκευάστηκε από Αμερικάνους μόνο για τους Αμερικάνους»!
Δεν έκρυψε -με αρκετό κομπασμό- τη ικανοποίηση του για επιστολή που έλαβε από τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι σε σχέση με την υπογραφή συμφωνίας για τις σπάνιες γαίες. Δεν επανέλαβε όμως τις υπερφίαλες δεσμεύσεις του για άμεσο τερματισμό του πολέμου, αφού ο εκβιασμός του για συμφωνία, αφορούσε την μία μόνο πλευρά, αυτή του θύματος και όχι του εισβολέα.
Κοντολογίς, το μόνο που δεν είπε στην ομιλία του ο Ντόναλντ Τραμπ, ήταν: «Ανακηρύξτε με Αυτοκράτορα και θα σας επιτρέπω να με δοξάζετε εις του αιώνας των αιώνων».
Δεν μπορεί να εκληφθεί διαφορετικά η αναφορά του στα εκτελεστικά διατάγματα που υπέγραψε, τα οποία κατά την δική του άποψη άλλαξαν την Αμερική μέσα σε 44 μέρες με τρόπο που κανένας άλλος Πρόεδρος δεν το έκανε στην ιστορία της χώρας!
Έσβησε με μια μονοκοντυλιά, την διαδρομή των ΗΠΑ από την ίδρυση τους για να αυτοανακηρυχθεί ως ο σημαντικότερος Πρόεδρος.
Μετά την ομιλία, ανησυχώ περισσότερο για το τι έχει στο μυαλό του και πως θα το υλοποιήσει, ένας άνθρωπος που συμπεριφέρεται ως ο νταής μαθητής στην τάξη, στην οποία αισθάνεται πιο δυνατός από τους άλλους… γιατί έχει μείνει στην ίδια τάξη πολλές φορές.
Το ερώτημα που γεννάται είναι, τι θα πράξει όταν οι υπόλοιποι «μαθητές» ενωθούν για να τον αντιμετωπίσουν;