Του Πατριάρχη
Είμαι ένας συνεπής πελάτης της ΑΗΚ εδώ και δεκαετίες. Ακόμα και όταν η κατάσταση ήταν δύσκολη με την ανατίναξη του σταθμού στο Βασιλικό (Μαρί), υπομονετικά ανεβοκατέβαινα πολλούς ορόφους στην πολυκατοικία μου γιατί διακοπτόταν η ηλεκτροδότηση, αλλά δεν είχε διακοπεί η εκτόξευση του ύψους των λογαριασμών.
Σήμερα, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ζω καθημερινώς με την απειλή της διακοπής της ηλεκτροδότησης, γιατί κάνει πολύ κρύο ή γιατί κάνει πολύ ζέστη, ώστε να οδηγηθεί εκβιαστικά η κατάσταση στην στήριξη της ΑΗΚ για να εγκαταστήσει νέες μηχανές και συστήματα αποθήκευσης στην Δεκέλεια.
Αν χρειάζονται να γίνουν, να γίνουν, κάτι για το οποίο ρωτώντας και μαθαίνοντας, αντιλήφθηκα πως ίσως και να μην είναι αναγκαίο.
Τέλος πάντων, ας υποθέσουμε πως είναι απαραίτητο για να μην ξεμείνουμε από ρεύμα, να μην παγώσουμε τον χειμώνα και να μην λιώσουμε το καλοκαίρι.
Πως ο αρχικός προϋπολογισμός από τα €80.000.000, ανέβηκε στα €140.000.000. Δεν μιλάμε για πενταροδεκάρες, μιλάμε για €60.000.000!
Και γιατί να ανατεθεί στην ΑΗΚ η κατασκευή αυτού του έργου, η οποία θα το χρηματοδοτήσει από τις τσέπες των καταναλωτών; Γιατί δεν προκηρύχθηκε διαγωνισμός ώστε να συμμετέχουν και ιδιώτες, οι οποίοι θα έκαναν την δουλειά με δικά τους κεφάλαια και έτσι θα άνοιγε και η αγορά και ο ανταγωνισμός;
Όπως πληροφορήθηκα, τον περασμένο Αύγουστο ο ΣΑΗ (Σύνδεσμος Αγοράς Ηλεκτρισμού) είχε εκδώσει ανακοίνωση και διατύπωνε την εισήγηση να προκηρυχθεί ανοιχτός διαγωνισμός -κάτι που προβλέπεται από τη νομοθεσία και τυγχάνει εφαρμογής σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ – για την εγκατάσταση νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής στη Δεκέλεια, με τη δυνατότητα συμμετοχής και ιδιωτών. Θα πρέπει να σημειωθεί πως οι ιδιώτες που θέλουν να μπουν στην αγορά του ηλεκτρισμού δεν διεκδικούν ούτε επιχορήγηση (από τις τσέπες των φορολογουμένων πελατών της ΑΗΚ ), ούτε παρέκκλιση για την κάλυψη του κόστους του έργου.
Η πρόταση απορρίφθηκε από τη κυβέρνηση και το έργο ανατέθηκε στην ΑΗΚ ώστε να συνεχιστεί η μονοπωλιακή κατάσταση στον τομέα του Ηλεκτρισμού και στην ουσία να προστατευθούν τα κεκτημένα μερικών υπαλλήλων και να ικανοποιηθούν οι συντεχνίες.
Αλλά γιατί να κάνουμε μονάδες και παραγωγής και αποθήκευσης όταν θα μπορούσε μέσα στο 2025 να ολοκληρωθούν οι εργασίες για χρήση φυσικού αερίου και για αποθήκευση ώστε να μην χρειάζεται καμία τέτοιου είδους δαπάνη;
Προβλέπω πως θα μπλέξουμε σε νομικές διαδικασίες με κόστος που δεν θα το πληρώσει κανένας άλλος, εκτός από όλους εμάς.
Το έργο – με διάφορες παραλλαγές – το έχουμε δει στο παρελθόν με την Cyprus Airways, με τη Eurocypria, με τον Συνεργατισμό…