Του Πατριάρχη
Μια τουρκική «φιλανθρωπική οργάνωση» (έτσι λένε τώρα τα παρακλάδια της ΜΙΤ), αποφάσισε να στείλει δύο πλοία στη Γάζα, για να σπάσουν τον αποκλεισμό του Ισραήλ και να μεταφέρουν στους Παλαιστίνιους τρόφιμα και φάρμακα, αλλά και ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Καλή η ιδέα, κάκιστη η επιλογή.
Η ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα, μπορεί να φτάσει με ασφάλεια, μόνο μέσω μιας οδού. Αυτή η οδός είναι αυτή που προσφέρει η πρωτοβουλία «Αμάλθεια», την οποία στηρίζει ο ΟΗΕ, η ΕΕ, οι ΗΠΑ και δεκάδες άλλες χώρες, έχοντας και την έγκριση του Ισραήλ και της παλαιστινιακής Αρχής.
Οι Τούρκοι «φιλάνθρωποι» λοιπόν, θα μπορούσαν να ξεδιπλώσουν τις ευαισθησίες τους για τους Παλαιστίνιους, μεταφέροντας την οποία βοήθεια θέλουν να προσφέρουν μέσω της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η αποστολή πλοίων για σπάσιμο του αποκλεισμού, είναι τουλάχιστον μια προβοκατόρικη ενέργεια του καθεστώτος Ερντογάν, η οποία κάθε άλλο παρά θα βοηθήσει του Παλαιστίνιους. Με δεδομένη τη σχέση της Τουρκίας με τη Χαμάς, είναι βέβαιο πως το Ισραήλ δεν θα επιτρέψει σε καμία περίπτωση τη προσέγγιση τουρκικών πλοίων στη Λωρίδα της Γάζας και μάλιστα χωρίς να έχει ελεγχθεί, τι και ποιους μεταφέρουν.
Το Μάιο του 2010, η Τουρκία είχε κάνει παρόμοιο εγχείρημα με το πλοίο Μαβί Μαρμαρά, το οποίο κατέληξε σε λουτρό αίματος με την επέμβαση των Ισραηλινών κομάντος.
Συνεπώς, η Άγκυρα δεν έχει αμφιβολίες για το που θα μπορούσε να οδηγηθεί αυτό που επιχειρεί τώρα.
Απλώς, θα ρίξει λάδι στη φωτιά και πιθανότατα θα διευρύνει τη σύγκρουση με συνέπειες που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει.
Αν πάλι νομίζει ότι θα αναδειχθεί σε αντίπαλο δέος του Ισραήλ, πέφτει έξω, καθώς θα πρέπει να διεκδικήσει τον τίτλο της ηγέτιδας δύναμης του μουσουλμανικού κόσμου, μέσα από μια διελκυστίνδα με τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, και άλλες χώρες της περιοχής.
Τα παιχνίδια στη πλάτη, ή πάνω στα πτώματα των χιλιάδων Παλαιστινίων, οι οποίοι σκοτώνονται από το περασμένο Οκτώβρη, από την Ισραηλινή στρατιωτική μηχανή, δεν θα πείσουν κανέναν, καθώς η καχυποψία του αραβικού κόσμου, για τον ρόλο της Τουρκίας δεν είναι απλώς καχυποψία. Είναι βεβαιότητα προσπάθειας εκμετάλλευσης του δράματος, για να αναδειχθεί ως παίκτης στη σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου με όχημα τον αντισημιτισμό.
Ο σκοτεινός ρόλος της Τουρκίας, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τους χειρισμούς του Ισραήλ και του Βενιαμίν Νετανιάχου, που θεωρούν ότι ο σκοπός (καταστροφή της Χαμάς), αγιάζει τα μέσα (πραγματική σφαγή αμάχων).
Ευλόγησον το νου τους μη βάλουν φωτιά στη πυριτιδαποθήκη.