Του Πατριάρχη
Ο Πρόεδρος ανακοίνωσε πως σταματάει η εξέταση των αιτήσεων ασύλου, όσων Σύρων φτάνουν παρανόμως στη Κύπρο με βάρκες από τον Λίβανο. Ακόμα προσπαθώ να κατανοήσω, πως θα βοηθήσει η απόφαση αυτή στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού.
Το πρόβλημα δηλαδή μέχρι σήμερα ήταν η εξέταση των αιτήσεων ασύλου;
Δηλαδή, θα συνεχίσουν να φτάνουν οι βάρκες φορτωμένες με Σύρους, θα συνεχίσουν να κάνουν αιτήσεις ασύλου και εμείς απλώς θα τις βάζουμε στο συρτάρι.
Αν βάζουμε τις αιτήσεις στο συρτάρι, δεν σημαίνει ότι θα εξαφανίζονται και οι Σύροι από τη Κύπρο, όπως επίσης δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουν να έρχονται.
Το μόνο που θα επιτύχουμε, είναι να μην τους δίνουμε επιδόματα, τα οποία δικαιούνται, όσοι αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες ή τυγχάνουν κατάταξης ως άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας. Και αν δεν τους δίνουμε επιδόματα, ποιος θα φορτωθεί το πρόβλημα, ανθρώπων που θα βρίσκονται στη Κύπρο, χωρίς να μπορούμε να τους απελάσουμε;
Το πρόβλημα θα το φορτωθεί η κοινωνία, γιατί αυτοί οι άνθρωποι πιθανότατα θα τύχουν εκμετάλλευσης για να εργαστούν παράνομα (στη καλύτερη περίπτωση) ή θα ξεκινήσουν τις ληστείες και τις κλοπές για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Πέραν αυτού, τα επιδόματα δεν τα δίνουμε εμείς, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος τους η ΕΕ.
Να υποθέσω ότι θα σταματήσουμε να εισπράττουμε από τα ταμεία της ΕΕ, τα χρήματα για τους πρόσφυγες;
Προσφάτως όμως, προέκυψε και το νέο σύμφωνο για τη μετανάστευση, κατά το οποίο, όποια χώρα δεν δέχεται μετανάστες (που της αναλογούν) θα δίνει €20.000 στη χώρα που τους φιλοξενεί. Θα αποποιηθούμε και αυτών των χρημάτων;
Εκ πρώτης όψεως, η απόφαση είναι προβληματική, εκτός αν έχουμε αποφασίσει σιωπηρά, να μην επιτρέπουμε την άφιξη κανενός πλοίου με μετανάστες στη Κύπρο.
Αν το έχουμε αποφασίσει, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε συνέπειες, αφού θα παραβιάζουμε ευρωπαϊκές και διεθνείς οδηγίες. Αν μάλιστα, για κακή μας τύχη, πνιγούν κάποιοι εξ αυτών, κατά την απώθηση τους, τότε τα πράγματα θα γίνουν ακόμα δυσκολότερα.
Έχουμε ενώπιον μας ένα γόρδιο δεσμό, τον οποίο δεν μπορούμε να κόψουμε, αλλά και δεν μπορούμε να λύσουμε.
Αν όμως βάζαμε πίσω από τα σίδερα, αυτούς που εργοδοτούν παρανόμως αλλοδαπούς, ενοικιάζουν σπίτια και παρέχουν (με το αζημίωτο) διευκολύνσεις, τα πράγματα θα παρουσίαζαν βελτίωση.
Αντί του εύκολου, επιλέγουμε έναν δύσκολο δρόμο, ο οποίος όπως δείχνουν τα πράγματα, βγάζει σε αδιέξοδο.
Με τις ευλογίες μου τέκνα μου!