Του Πατριάρχη
Επειδή η παράνοια είναι ασθένεια κολλητική, ήταν θέμα χρόνου και συγκυριών, να μας χτυπήσει και η Ιρανίτιδα, με την θλίψη να πέφτει ως πέπλο πάνω από τις ψυχές ανθρώπων, οι οποίοι ανέμεναν πως οι εκατοντάδες πύραυλοι και τα drones των μουλάδων, θα έβρισκαν στόχο στο Ισραήλ.
Δυστυχώς για αυτούς και ευτυχώς για χιλιάδες Ισραηλινούς, οι Αμερικάνοι, οι Γάλλοι και οι Βρετανοί μαζί με τα συστήματα αεράμυνας των Εβραίων, σταμάτησαν τους εκατοντάδες τόνους εκρηκτικών που εκτόξευσαν τα παιδιά με τις γενειάδες από τη Τεχεράνη.
Και μένει αναπάντητο το ερώτημα; Γιατί αγαπήσαμε το Ιράν και την Ισλαμική «δημοκρατία»;
Η απάντηση είναι απλή. Γιατί μισούμε την αστική δημοκρατία, την ελευθερία, τις ανοικτές και ανεκτικές κοινωνίες και οτιδήποτε μας δίνει το δικαίωμα να είμαστε άνθρωποι.
Και ποιοι δεν τα θέλουν όλα αυτά; Οι δικαιωματιστές, οι υπερασπιστές των γυναικών, της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, της «συμπερίληψης» και της κάθε λογής βλακείας μετατρέπεται σε ιδεολογία του τίποτα.
Του έχω νέα λοιπόν.
Στο Ιράν δεν ισχύει κανένα απολύτως από τα δικαιώματα που απολαμβάνουν σε αυτές τις δυτικές δημοκρατίες που ζουν. Τους ομοφυλόφιλους τους εκτελούν με δημόσιο απαγχονισμό, τις γυναίκες που κυκλοφορούν χωρίς μαντήλα τις δέρνει η θρησκευτική αστυνομία στους δρόμους, ο γάμος επιτρέπεται για κορίτσια 9 ετών και ο κάθε άντρας μπορεί να παντρευτεί όσες γυναίκες θέλει και μπορεί.
Σε αυτό το μοντέλο «δημοκρατίας» που υπερασπίζονται τα Πανεπιστήμια είχαν κλείσει για 3 χρόνια, ώστε α καθαριστούν από κάθε δυτική επιρροή και καμία γυναίκα δεν μπορεί να αποφασίσει για το μέλλον της, αν δεν έχει τη συγκατάθεση του πατέρα και του αδελφού της ή αργότερα του συζύγου της.
Αν συνάψει εξωγαμιαία σχέση και καταφέρει να γλιτώσει τη δολοφονία από την οικογένεια της, το πιθανότερο είναι να δολοφονηθεί από το κράτος.
Ας μην συνεχίσω γιατί θα πρέπει να αναφερθώ και στο φιλειρηνικό προφίλ των υποστηρικτών του Ιράν, οι οποίοι θα έπρεπε να ξέρουν ότι πρόκειται για τον μεγάλο χορηγό της διεθνούς τρομοκρατίας με χιλιάδες θύματα παγκοσμίως.
Αυτά λοιπόν.
Τώρα πως αλλιώς μπορεί να ονομαστεί αυτή η παράνοια της Ιρανίτιδας;
Υποκρισία, γιατί κανείς εξ αυτών δεν βρέθηκε έξω από τη πρεσβεία του Ιράν για να ενώσει τη φωνή του με τις Ιρανές της Κύπρου που διαδήλωναν όταν το καθεστώς σκότωνε καθημερινώς γυναίκες που πέταγαν τη μαντήλα.
Με τις ευλογίες μου και την ευχή να γίνουν καλά.