Του Πατριάρχη
Αν σηκώσουμε τα μάτια μας πάνω από το ύψος του μικρόκοσμου μας, είναι σίγουρο πως θα τρομάξουμε. Η Κύπρος, ένα νησάκι στη θάλασσα και αυτό μισό, με έναν τουρκικό όγκο δίπλα του και γύρω γύρω, τι;
Ισραήλ, με ρουκέτες να πέφτουν σε Χάιφα και Τελ Αβίβ.
Γάζα , να έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο και χωράφι.
Λίβανος, να ισοπεδώνεται και να ελέγχεται από ανισόρροπους τρομοκράτες.
Συρία, διαλυμένη από έναν πολυετή πόλεμο και σχεδόν υπό ρωσική κατοχή…
Ιράν, λίγο πιο πέρα, στο έλεος μιας χούφτας επικίνδυνων ισλαμιστών
Ιράκ, να προσπαθεί να βρει ρόλο και χώρο για να επιβιώσει από τις περιπέτειες των 30 τελευταίων χρόνων.
Χρειάζεται να δούμε περισσότερα;
Αυτή είναι η γειτονιά μας, η οποία δεν μυρίζει απλώς μπαρούτι, αλλά είναι μόνιμη πυριτιδαποθήκη, στην οποία γίνονται ελεγχόμενες εκρήξεις, μέχρι που κάποια στιγμή τα πράγματα θα ξεφύγουν από τον έλεγχο και θα τιναχθούμε όλοι στον αέρα.
Αυτή η ψευδαίσθηση της ασφάλειας και το παραμύθι ότι αποτελούμε νησίδα σταθερότητας στην ανατολική Μεσόγειο, μας επιτρέπει να συζητάμε για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, για μερικούς «θαυματοποιούς» καλόγερους, για έναν κομμωτή που εξαφανίστηκε από τα μάτια των επτά φρουρών του και για έναν υπουργό που δηλώνει γενναίος γιατί δεν έχει καταλάβει ότι έπρεπε να παραιτηθεί.
Με δυο λόγια, «στη κοσμάρα μας».
Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, αν η γεωγραφία και η μοίρα μας (έτσι λέμε αυτά που μας βρήκαν και αυτά που προκαλέσαμε), μας είχαν τοποθετήσει σε κάποια άλλη γωνιά του πλανήτη.
Δυστυχώς δεν είμαστε δίπλα στη φωτιά, είμαστε μέσα στη φωτιά και όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε θα ξυπνήσουμε μια μέρα και δεν θα βρίσκουμε τρόπο να τη σβήσουμε.
Η αυταπάτη της ασφάλειας, δεν μπορεί να μας πάει μακριά και βεβαίως δεν μπορεί να μας αφήσει μόνους μας. Ορθώς διαλέξαμε στρατόπεδο και ορθώς συντασσόμαστε με αυτούς που αποτελούν την καλύτερη εκδοχή της ανθρωπότητας (συγκριτικά) ως σήμερα.
Καλό όμως είναι να προετοιμαζόμαστε – και όχι μόνο ψυχολογικά – για τα χειρότερα και μακάρι να μην έρθουν ποτέ.
Δεν αρκούν οι προσευχές και οι ευχές. Χρειάζεται να παραδειγματιστούμε και να προετοιμαστούμε. Αν μας τρομάζει η λέξη πόλεμος, φανταστείτε πόσο πιο τρομακτικός είναι ο ίδιος ο πόλεμος.