Του Πατριάρχη
Χθες το πρωί στο Fox Radio, ο Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε πως η συμμετοχή του Προέδρου της Ουκρανίας, στις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στη χώρα του, «δεν είναι πολύ σημαντικός», γιατί κατά τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, «έκανε πολύ κακή δουλειά στις διαπραγματεύσεις μέχρι στιγμής».
Την ίδια ώρα ισχυρίστηκε πως, «ο Πούτιν θέλει να κάνει μια συμφωνία, αν και δεν χρειαζόταν, γιατί αν ήθελε, θα έπαιρνε ολόκληρη τη Ουκρανία».
Ως προς το πρώτο σκέλος των δηλώσεων, ότι δεν είναι πολλή σημαντική η παρουσία του Προέδρου της Ουκρανίας, στις διαπραγματεύσεις για το μέλλον της χώρας του, μπορεί κάποιος να διαβλέψει μόνο κυνικότητα και έλλειψη συναίσθησης της πραγματικότητας.
Ο Τραμπ θεωρεί πως μπορεί να αποφασίσει με τον Πούτιν, το μέλλον μιας χώρας, χωρίς την συμβολή και την έγκριση της ηγεσίας αυτής της χώρας.
Ας πούμε ότι το κάνει. Ποιος θα εφαρμόσει αυτή τη συμφωνία; Μήπως θα ζητήσει και από τους Ουκρανούς να μετακομίσουν για να μπορέσει να κάνει με την ησυχία του την εξαγωγή μεταλλευμάτων;
Για ποια κακή διαπραγμάτευση τριών χρόνων μιλάει ο Τραμπ; Αυτά τα τρία χρόνια οι μόνες «συνομιλίες» είναι αυτές με τα όπλα.
Όσο για την βεβαιότητα του ότι αν ήθελε ο Πούτιν έπαιρνε όλη την Ουκρανία, θα έπρεπε να ξέρει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, ότι ο Ρώσος ομόλογος του, επιχείρησε να το κάνει αλλά δεν τα κατάφερε.
Τέτοιες δηλώσεις ούτε καν η Ζαχάροβα δεν έχει κάνει.
Οι προσεγγίσεις Τραμπ σε τόσο σοβαρά θέματα που αφορούν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, είναι τουλάχιστον απαξιωτικές και επικίνδυνες.
Δεν αφορούν μόνο την Ουκρανία, αλλά κάθε κράτος που αντιμετωπίζει πρόβλημα επιθετικότητας από τους γείτονες του και κυρίως, την Κύπρο και την Ελλάδα.
Έχουμε εισέλθει σε μια πολύ σκοτεινή περίοδο, στην οποία κυριαρχούν αυταρχικοί ηγέτες, οι οποίοι δεν δίνουν δεκάρα για τους λαούς, για τους ανθρώπους, για την ιστορία και για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Αν η επέλαση της βαρβαρότητας δεν αντιμετωπιστεί μοιραία θα οδηγηθούμε σε ένα παγκόσμιο σύστημα με κράτη φυλακές που θα λειτουργούν ως αποικίες, των ΗΑΠ, της Ρωσίας, της Κίνας και κάθε ισχυρού κράτους που μπορεί να επιβληθεί με τη βία και τον εκβιασμό στα υπόλοιπα.
Το παρήγορο είναι πως όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται την επικινδυνότητα και η Δημοκρατία, παρά την ανεκτικότητα της, έχει τρόπους να αυτοπροστατευθεί.
Μην υποκύψουμε και μην υποδουλωθούμε με την υπογραφή μας.