Παρασκευή, 31 Ιανουαρίου, 2025
11 C
Limassol

Την Αγγλίαν θέλομεν και ας τρώγωμεν… ρότσους

Του Πατριάρχη

Ξέρω πως θα πείτε πως είμαι μίζερος και γκρινιάρης. Ε λοιπόν, απαντώ ευθαρσώς, πως είμαι.

Ώρες ώρες, πιάνω τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν τους παράξενους γέρους (Πατριάρχης γαρ), που τους ενοχλούν όλα και όλοι.

Εμένα με ενόχλησε, (δεν λέω ονόματα για να μην εκθέσω ανθρώπους), αυτή η περίεργη αγγλολαγνεία που μας κατατρύχει. Και λέω περίεργη, γιατί δεν γίνεται να κάνουμε καυγάδες στη Βουλή, για τον εορτασμό του ενωτικού δημοψηφίσματος και την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ τη 1η τ’ Απρίλη του 1955, και την ίδια ώρα να στεκόμαστε εκστατικοί, μπροστά σε οτιδήποτε εγγλέζικο.

Και αρχίζω να ξεδιπλώνω τη γκρίνια μου, με την κακοποίηση των ονομάτων, γιατί περί κακοποίησης πρόκειται.

Γιατί ο Κυπραίος θεωρεί πως έχει περισσότερο κύρος, αν τον φωνάζουν Στηβ και όχι Σταύρο, ή Σταυρή; Και κάπως έτσι, ο Χριστάκης έγινε Κρις, ο Γιαννάκης Τζον, ο Νίκος Νικ, η Κατερίνα Κάθι, η Ιουλία Τζούλι και η Γεωργία Τζώρτζια.

Και αφού το ξεκαθαρίσαμε με τα ονόματα, μόλις τολμήσεις να υπενθυμίσεις ότι πρέπει να προσέξουμε και λίγο την γλώσσα και τη διάλεκτο, τρως κατακέφαλα το αθάνατο επιχείρημα: «Η κυπριακή διάλεκτος είναι ομηρική»!

Από ότι θυμάμαι από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, έξω από τα τείχη της Τροίας δεν υπήρχε κανένα «ραουντ αμπάουτ», ενώ ο άμοιρος ο Όμηρος, μάλλον δεν θα καταλάβαινε την αρχαία έννοια του «χαιγουέι» και της «άμπουλας», η οποία ενδεχομένως να είχε σώσει τη ζωή του Αχιλλέα όταν το βέλος τον βρήκε «στρέιτ» στη φτέρνα.

Το άλλο πάλι, που κάθε χρόνο στα γενέθλια της Βασίλισσας (η οποία μας άφησε χρόνους), γινόταν ο κακός χαμός στο σπίτι του Βρετανού Ύπατου Αρμοστή, για να συνεορτάσουμε την ημέρα που είδε το φως, η γυναίκα που γέμισε με σταυρούς τα Φυλακισμένα Μνήματα;

Για να πω την αλήθεια, δεν γνωρίζω πότε έχει γενέθλια ο Κάρολος για να προλάβω να ράψω κοστούμι και να αγοράσω μανικετόκουμπα με στέμμα, μην μας περάσουν και για τίποτα χωριάτες.

Και ενώ κάνουμε ελαφρές υποκλίσεις σε κάθε τι εγγλέζικο, καταναλώνουμε αχόρταγα κάθε ιστορία, που βάζει στο κάδρο τους Εγγλέζους, ως το κακό μας δαίμονα, ο οποίος μηχανορραφεί νυχθημερόν για να μας καταστρέψει, εφαρμόζοντας το «διαίρει και βασίλευε».

Κουράστηκα και γω με τη γκρίνια μου, αλλά μιλούσα σήμερα με ένα Πίτερ, από το Αυγόρου και λίγο μπερδεύτηκα.

God save King… και Ευλόγησον για όσους δεν κατάλαβαν.