Του Πατριάρχη
Συμπληρώθηκαν 35 χρόνια, από τη κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου, γνωστού από το 1961 ως τείχους του Αίσχους.
Αν κάτι πρέπει να επισημάνω, είναι πως αποτελεί λάθος ο όρος «πτώση». Δεν έπεσε μόνο του. Το έριξαν οι φυλακισμένοι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης.
Το έριξαν οι Ούγγροι, που βρέθηκαν απέναντι από τις κάνες των σοβιετικών αρμάτων το 1956, Οι Τσέχοι και οι Σλοβάκοι που σήκωσαν ανάστημα και πνίγηκαν στο αίμα και πάλι από τους Σοβιετικούς το 1968 και όλοι αυτοί, που ρίσκαραν και έχασαν τη ζωή τους, για να περάσουν στην απέναντι πλευρά των τειχών, τα οποία είχαν υψωθεί στη μισή Ευρώπη, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και όμως. Μέχρι σήμερα, όπως υπάρχουν νοσταλγοί του Χίτλερ, υπάρχουν και νοσταλγοί του Τείχους και αυτών που το έχτισαν. Υπερασπίζονται μια αθλιότητα στο όνομα μια ιδεολογίας, η οποία κατεδαφίστηκε μαζί με το Τείχος, γιατί δήθεν δεν εφαρμόστηκε σωστά. Και είναι κατανοητό να μην εφαρμόστηκε σωστά σε μια χώρα, αλλά όταν αυτό συνέβη σε όλες τις χώρες, τότε το πρόβλημα δεν είναι στην εφαρμογή.
Το Τείχος κατέστη σύμβολο ολοκληρωτισμού και αυταρχισμού, γιατί είχε ένα και μόνο σκοπό. Το ίδιο σκοπό που έχουν και τα τείχη και τα συρματοπλέγματα στις φυλακές. Να στερήσει την ελευθερία ανθρώπων, επιβάλλοντας το πως θα ζουν, πως θα σκέφτονται και πως εξυπηρετούν τους δεσμοφύλακες τους.
Σήμερα συνεχίζουμε να υψώνουμε τείχη, αλλά τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.
Τα σημερινά τείχη, δεν θέλουν να φυλακίσουν, αλλά να αποτρέψουν την μαζική και ανεξέλεγκτη είσοδο ανθρώπων, στις χώρες που μπορούν ακόμα να σέβονται την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Αν δεν το κάνουν τότε θα βλέπουμε όλο και συχνότερα, φαινόμενα όπως αυτά που είδαμε στο Άμστερνταμ με ορδές μουσουλμάνων μεταναστών να ζητούν ταυτότητες, να κυνηγούν και να χτυπούν πολίτες, γιατί δεν σκέφτονται όπως οι ίδιοι.
Γιατί δεν θέλουν τις γυναίκες να κυκλοφορούν με μπούργκα, γιατί δεν διανοούνται να πετούν τους ομοφυλόφιλους από τις ταράτσες, και γιατί αντιδρούν όταν κάποιοι θεωρούν την τρομοκρατία, τους βιασμούς και τις απαγωγές, «αντίσταση».
Τα τείχη δεν πέφτουν. Τα τείχη τα ρίχνουν αυτοί οι οποίοι στερούνται αδίκως την ελευθερία τους. Καιρός λοιπόν να πέσουν τα τείχη που υψώνουν οι μπούργκες, τα ψυχιατρεία για όσους αντιστέκονται και οι φυλακές για αυτούς που διαφωνούν.