Του Πατριάρχη
Τα parody accounts και τα κάθε λογής τρολ, φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στο διαδίκτυο, επιτελώντας καθημερινώς την αποστολή που έχουν αναλάβει και ενίοτε τους έχουν αναθέσει.
Το χιούμορ, το καλαμπούρι, η πλάκα ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το, είναι καλοδεχούμενα και αν μη τι άλλο απαραίτητα, για να σπάμε την ρουτίνα, την σοβαροφάνεια και να αντιμετωπίζουμε την κατάθλιψη που προκαλεί η πραγματικότητα.
Μέχρι εδώ καλά και ουδείς ψόγος.
Όταν όμως αυτοί οι ανώνυμοι λογαριασμοί, μετατρέπονται σε όπλα ηθικής εξόντωσης ανθρώπων, τότε μόνο απλά δεν είναι τα πράγματα και μόνο κατανόηση δεν μπορεί να επιδεικνύεται.
Ο αντίλογος όλων αυτών είναι: «Καλά και στις εφημερίδες και στα sites υπάρχουν στήλες με ψευδλωνυμα».
Υπάρχουν και υπήρχαν. Δεν πρόκειται όμως για το ίδιο πράγμα.
Αυτός που γράφει με ψευδώνυμο σε ένα ΜΜΕ (άσε που συνήθως είναι γνωστός σε όλους), δεν είναι ανεξέλεγκτος. Καλή ώρα η αφεντιά μου.
Κάθε ΜΜΕ έχει κατά νόμο υπεύθυνο, έχει διεύθυνση, έχει τηλέφωνο, έχει διευθυντή και έχει και υποχρέωση να λογοδοτεί στη Δικαιοσύνη, όταν καταγγέλλεται. Σε αρκετές περιπτώσεις ελέγχεται και από την Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, έστω και αν έχει περιπέσει σε ανυποληψία.
Αυτός όμως που γράφει ανωνύμως στα ΜΚΔ, είναι παντελώς άγνωστος, δεν υπακούει σε κανένα κανόνα, δεν ελέγχεται από κανέναν και για να εντοπιστεί θα πρέπει να έχει διαπράξει έγκλημα… αν και αυτό χλωμό το βλέπω.
Μπορεί λοιπόν να γράφει ότι του κατέβει, χωρίς ουδείς να γνωρίζει αν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες ή απλώς κάνει το κέφι του.
Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο τέτοιοι ανώνυμοι κουκουλοφόροι του διαδικτύου να εκτελούν συμβόλαια δολοφονίας χαρακτήρων, για να εξυπηρετήσουν είτε τον εαυτό τους, είτε τα κόμματα τους, είτε γνωστούς τους, είτε απλώς την παράνοια τους.
Όταν κάποιος εισηγείται την αναγκαιότητα ελέγχου τους, τότε στήνεται στο τοίχο ως πολέμιος της ελεύθερης έκφρασης. Ελεύθερη όμως είναι η έκφραση που περιέχει το στοιχείο της ανάληψης της ευθύνης όσων λέω ή γράφω. Όταν δεν έχω ευθύνη, είναι απλώς ανεύθυνη έκφραση.
Τα ΜΚΔ είναι εργαλείο και δεν είναι όπλο, για να το στρέφει ο καθένας σε όποιον επιθυμεί, καλυπτόμενος πίσω από ένα πέπλο που δεν επιτρέπει στον στόχο να αμυνθεί.
Είναι κακοήθεια και παλιανθρωπιά.
Αν μάλιστα κάποιος μελετήσει τί κατεύθυνση έχει η κριτική αυτών των ανώνυμων λογαριασμών, θα διαπιστώσει πως κάποιοι παράγοντες και κάποια κόμματα, είναι μονίμως στο απυρόβλητο. Διά της εις άτοπον απαγωγής, αντιλαμβάνεται και ποιους εξυπηρετούν.
Τι ευχές και την ευλογία μου.