Του Πατριάρχη
Άξιζε όλη αυτή η φασαρία, την οποία πλήρωσε και εκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ευρωεκλογές του Ιουνίου;
Ποια φασαρία; Αυτή για του γάμους των ομόφυλων ζευγαριών.
Πέρασαν 10 μήνες από την ψήφιση του νομοσχεδίου, τον περασμένο Μάρτιο και τελέστηκαν μόλις 32 γάμοι στην Αθήνα. Οι 16 μεταξύ γυναικών και οι άλλοι 16 μεταξύ ανδρών. Λίγο αυθαίρετη βεβαίως η αναφορά σε φύλα καθώς οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται ως κάτι άλλο, πέραν του αρσενικού ή το θηλυκού. Αναφέρθηκα σε ζευγάρια ανδρών και ζευγάρια γυναικών, για να καταλαβαίνουν και αυτοί της παλαιάς σχολής, οι οποίοι επιμένουν ότι τα φύλα είναι δύο και όχι χίλια δύο.
Στην Θεσσαλονίκη δεν πήγε και πολύ καλά, καθώς έγιναν μόλις 12 τέτοιοι γάμοι, ενώ στα Χανιά της λεβεντογέννας Κρήτης μόλις 4 (μέσα και αυτός του Κασσελάκη με τον Τάιλερ), ενώ οι άλλοι δύο αφορούσαν ξένους υπηκόους από τη Γερμανία.
Στη Λάρισα, στη Ρόδο, στη Σαντορίνη και στις περισσότερες πόλεις και νησιά της Ελλάδας, δεν έγινε κανένας γάμος ομόφυλου ζευγαριού και δεν έχει υποβληθεί αίτημα ούτε για το 2025.
Και εγώ τώρα διερωτώμαι, γιατί έγινε τόση φασαρία; Για ποια άλλη ομάδα ανθρώπων υπήρξε αυτή η κινητοποίηση για ικανοποίηση ενός αιτήματος της;
Θα μου πει κάποιος, ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αφορούν μόνο την πλειοψηφία και ακόμα και αν τα στερείται ένας άνθρωπος, θα πρέπει να τα προασπίσουμε.
Το άρθρο 16 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναφέρει: «1. Ο άνδρας και η γυναίκα, όταν φθάσουν σε ηλικία γάμου, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να δημιουργούν οικογένεια, χωρίς κανέναν περιορισμό λόγω φυλής, εθνικότητας ή θρησκείας. 2. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς το γάμο, κατά τη διάρκειά του και κατά τη λύση του. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλόνυμφων. 3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και βασικό κύτταρο της κοινωνίας, και έχει δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος».
Πουθενά δεν λέει ότι την οικογένεια την κάνει η αγάπη και ότι αυτή δημιουργείται με ενοικίαση μήτρας ή αγορά ωαρίων. Η διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μιλά για άνδρα και γυναίκα που δημιουργούν οικογένεια.
Συνεπώς αν δύο άνθρωποι του ίδιου φύλου θέλουν να ζήσουν μαζί κανείς δεν μπορεί να τους το απαγορεύσει. Αν θέλουν να κατοχυρωθούν νομικά μπορούν να το κάνουν με το σύμφωνο συμβίωσης. Ο γάμος στοχεύει στη δημιουργία οικογένειας κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί από δύο άτομα του ιδίου φύλου, εκτός αν ανατρέψουμε την βιολογία.
Απόψεις ίσως υπάρχουν πολλές, αλλά κάποτε θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τις δικαιολογίες από τις εξηγήσεις και δη, τις λογικές εξηγήσεις.
Στην Κύπρο δεν έχει τεθεί ακόμα επιτακτικά το θέμα της θεσμοθέτησης γάμων ομόφυλων ζευγαριών, αλλά όταν τεθεί, θα υπάρχει και μέτρο σύγκρισης, ώστε να διαπιστώσουμε αν πρόκειται για κοινωνική ανάγκη, ανθρώπινο δικαίωμα ή για απαίτηση λίγων ανθρώπων, οι οποίοι συνηθίζουν να κάνουν πολύ θόρυβο.
