Του Πατριάρχη
Κατάλαβε κανένας που οφειλόταν αυτό το τελευταίο ξέσπασμα του Αβέρωφ Νεοφύτου για τη κυβέρνηση και τον Νίκο Χριστοδουλίδη; Το να αντιπολιτεύεσαι είναι λογικό, το να νομίζεις πως όλοι οι υπόλοιποι ζουν σε άλλο πλανήτη ή έστω σε άλλη χώρα, προβληματίζει.
Πήγε σε ένα δείπνο στο οποίο θα βρισκόντουσαν ο τέως Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης και η Πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου και έκανε θεαματική είσοδο. Μίλησε για «ακυβερνησία» και υποστήριξε πως «δύο χρόνια μετά (τις προεδρικές εκλογές), ο κόσμος και η κοινωνία βοά. Βοά και δεν ανέχεται ούτε τις φωτοβολίδες τις επικοινωνιακές της Κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, αλλά πρωτίστως δεν ανέχεται ότι η χώρα δεν κυβερνάται».
Θα μπορούσε να υποστηρίξει πως η χώρα, κατά την άποψη του, δεν κυβερνάται καλά, αλλά να μιλά για ακυβερνησία; Τότε τι αντιπολίτευση ζητάει σε μια χώρα που δεν κυβερνάται;
Από την ήττα στις προεδρικές εκλογές και μετά ο Αβέρωφ Νεοφύτου διολισθαίνει στην υπερβολή η οποία πρωτίστως πλήττει την δική του εικόνα. Δίνει την εντύπωση, της αναζήτησης αφορμών για να εκφραστεί μια ακατανόητη εμπάθεια που ξεπερνά τα όρια της υπερβολής.
Το να ξέρεις να χάνεις αποτελεί προσόν. Το να μην μπορείς να αποδεχθείς έστω και μετά από δύο χρόνια την ήττα, είναι μειονέκτημα.
Η κυβέρνηση και ο Νίκος Χριστοδουλίδης, κυβερνούν με τον τρόπο που έχουν επιλέξει και στη βάση λαϊκής εντολής. Το να αναλαμβάνει ρόλο υποκατάστασης του λαού ο πολιτικός που έχασε τις εκλογές και να υποστηρίζει πως ο λαός βοά υιοθετώντας το δικό του αφήγημα, είναι τουλάχιστον υπερβολή. Δείχνει ένα άγχος προετοιμασίας για τις επόμενες εκλογές με τάση ρεβανσισμού, χωρίς να γνωρίζει και ο ίδιος, αν το κόμμα του θα τον επιλέξει για υποψήφιο. Έχουμε μπροστά μας τρία χρόνια και η τάση εξασφάλισης του χρίσματος από τώρα, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Ταυτόχρονα στερεί από τον ΔΗΣΥ την δυνατότητα να συμπεριφερθεί ως σοβαρή αντιπολίτευση. Αν το κόμμα υιοθετήσει το αφήγημα της ανύπαρκτης κυβέρνησης και των φωτοβολίδων, τότε θα πρέπει να σταματήσει την παραγωγή πολιτικής και να περιμένει απλώς τον Χριστοδουλίδη να πέσει σαν ώριμο φρούτο.
Το ερώτημα το είχε θέσει πολλές δεκαετίες πριν, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για την Ελλάδα. Τίθεται τώρα, ως παράφραση, για τον ΔΗΣΥ: «Ποιος κυβερνά αυτό το κόμμα;»