Του Πατριάρχη
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Στέφανος δεν κατάφερε να κλείσει χρόνο ως ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ.
Προφητικό το τραγούδι του Δήμου Μούτση σε στίχους του Γιάννη Μιχαηλίδη, το οποίο είχε τραγουδήσει ο Αντώνης Καλογιάννης: «Πάει κι ο Στέφανος, ο καλός ο άνθρωπος, με το φωτοστέφανο που λες. Πάει κι ο Στέφανος, πάει μ’ ένα παράπονο κι έκλαιγαν οι φίλοι του προχθές».
Τέλος πάντων, δεν ξέρω πόσοι φίλοι του έμειναν στο τέλος, πάντως όλοι αυτοί που τον κουβάλησαν για να τον κάνουν αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, είτε εξαφανίστηκαν είτε ζητούν συγνώμη γιατί έκαναν λάθος.
Είναι όμως γνωστό πως μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Ο Κασσελάκης, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φιλική συμμετοχή (guest star) στην ελληνική πολιτική σκηνή, καθώς εμφανίστηκε από το πουθενά, πήρε το μαγαζί (ΣΥΡΙΖΑ) με τις ευλογίες Τσίπρα και τώρα τον διώχνουν κλοτσηδόν.
Δεν τον άφησαν ούτε καν να χαρεί τον γάμο του με τον Τάιλερ και να απολαύσουν και το μήνα του μέλιτος. Νιόπαντρπι και έμειναν άστεγοι και τους βλέπω να γυρνάνε από εκεί που ήρθαν.
Σε αυτό λοιπόν ήθελα να καταλήξω. Στο ότι θα γυρίσουν από κει που ήρθαν.
Είναι η λογική διαδρομή, ανθρώπων που δεν έχουν ίχνος πολιτικής σκέψης και νομίζουν πως με βιντεάκια, TikTok και επικοινωνιακά τεχνάσματα, του τύπου, «είμαι ομοφυλόφιλος κι αν δεν με στηρίξετε είστε ομοφοβικοί», τα οποία απευθύνονται σε αδιάφορους έως και ανόητους, νομίζουν πως θα κάνουν καριέρα.
Τι είχε πει ο Στέφανος; Δεν έχω ιδέα αλλά μαθαίνω γρήγορα. (Κάπου το ξανακούσαμε).
Ε λοιπόν δεν λειτουργεί έτσι η πολιτική, γιατί με αυτή τη λογική θα εμπιστευόμασταν και έναν γιατρό που δεν είχε ιδέα για να μας εγχειρήσει.
Όσο για το επιχείρημα: «είδαμε και αυτούς που ήξεραν και ήταν επαγγελματίες πολιτικοί», υπάρχει απάντηση.
Είδαμε και μας του ξύπνιους, που τους ψηφίζαμε τόσα χρόνια και νομίζουμε πως είμαστε πιο ξύπνιοι, γιατί τώρα ψηφίζουμε άσχετους κομπογιαννίτες.
Σε τελική ανάλυση, ο αντίποδας της κακής πολιτικής δεν είναι η μη πολιτική, αλλά η τιμωρία όσων εκμεταλλεύτηκαν την εμπιστοσύνη μας.
Οι Κασσελάκηδες πάντα θα υπάρχουν για να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, όσο θα βρίσκουν ανόητους να τις αγοράζουν.
Καλό ταξίδι Στέφανε!
