Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
10 C
Limassol

Οι ΗΠΑ κάνουν τώρα τον νταβατζή της Ευρώπης

Του Πατριάρχη

Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο 20 ημέρες, για να βρεθεί η Ευρώπη σε πόλεμο με τις ΗΠΑ, λόγω της νέας πολιτικής που αποφάσισε να εφαρμόσει ο Ντόναλντ Τραμπ κατά την δεύτερη θητεία του.

Η ομιλία του Αντιπροέδρου Τζέι Ντι Βανς, στη διάσκεψη του Μονάχου, ξεκαθάρισε το τοπίο ως προς τις προθέσεις της Ουάσιγκτον.

Επιδιώκει να αναλάβει ρόλο διεθνούς νταβατζή, κάνοντας μαθήματα δημοκρατίας ακόμα και στην ΕΕ, υποδεικνύοντας πως το πρόβλημα ασφάλειας δεν είναι η Ρωσία, αλλά ο «εσωτερικός» εχθρός, όπως η μετανάστες και ο περιορισμός της ελευθερίας έκφρασης.

Και ποιος το λέει αυτό; Εκείνος που οργάνωσε επίθεση στο Καπιτώλιο και διακινεί θεωρίες συνομωσίας, ξεπουλώντας την Ουκρανία, προωθώντας μετακίνηση εκατομμυρίων ανθρώπων από τον τόπο τους σε άλλες χώρες, απαιτεί προσάρτηση του Καναδά, αγορά της Γροιλανδίας και ανάληψη ελέγχου της διώρυγας του Παναμά, παρεμβαίνοντας στα εσωτερικά ευρωπαϊκών κρατών υποστηρίζοντας ακροδεξιούς και νεοναζί.

Αυτή δεν είναι η Δύση και οι αξίες της.

Θα ανέμενα και από την Λευκωσία και την Αθήνα να αντιδράσουν όπως αντέδρασαν άλλοι εταίροι μας στην ΕΕ, καθώς όσα πρεσβεύει η σημερινή διοίκηση των ΗΠΑ, βρίσκονται απέναντι στα όσα επιδιώκουμε ως μέλλον του πλανήτη.

Αποδοχή των θέσεων Τραμπ/Βανς/Μασκ, σημαίνει πως η Τουρκία ορθώς διατηρεί την κατοχή κυπριακών εδαφών, ορθώς επιδιώκει έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου και ορθώς διεκδικεί ελληνικό χώρο στο Αιγαίο.

Για αυτούς που καβάλησαν το άλογο της εξουσίας και θέλουν να μας πείσουν πως ελευθερία έκφρασης είναι τα fake news και η παραπληροφόρηση, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να κουνήσουμε συγκαταβατικά το κεφάλι και αφού οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ταχθούν με ότι πιο αυταρχικό υπάρχει στον πλανήτη, δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσουμε.

Εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε να ανήκουμε στη Δύση, την οποία εγκαταλείπει ο Τραμπ και οι δισεκατομμυριούχοι φίλοι του.

Η απροκάλυπτη στήριξη τους στα ακραία λαϊκίστικά κόμματα της Ευρώπης, είναι η συνταγή της ισοπέδωσης και της αποδοχής μιας κατάστασης που αν γινόταν δεκτή θα απεμπολούσε όλα αυτά που ονομάζουμε ευρωπαϊκές αξίες.

Λάθη έχουν γίνει και θα γίνοντας αλλά δεν χρειαζόμαστε κανέναν Τζέι Ντι Βανς να μας κουνάει το δάχτυλο, γιατί στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται για την Ευρώπη, στην οποία κήρυξε πόλεμο τον οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε.