Του Πατριάρχη
Να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα με την περίπτωση Κώστα Μαλέκκου. Τα όσα είπε στην εκπομπή «Sunday night» του Άλφα, είναι τουλάχιστον ανόητα και αποτελούν κατά τη γνώμη μια επίδειξη ψευτομαγκιάς, η οποία κυριαρχεί σε διάφορους χώρους και λίγο παραπάνω στο ποδόσφαιρο. Ανοησίες μεγατόνων.
Ο Μαλέκκος όμως, δεν είναι ούτε επιστήμονας, ούτε ειδικός στις ανθρώπινες σχέσεις, ούτε αποτέλεσε πρότυπο ισότητας των δυο φύλων. Υπήρξε ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής και ο κόσμος για αυτό τον ξέρει, για αυτό τον αγαπάει ή τον μισεί. Τελεία.
Το να γίνεται καταγγελία από την ΠΟΓΟ στον Υπουργό Δικαιοσύνης, στην Αστυνομία, στον Γενικό Εισαγγελέα, στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης…(μόνο στον ΟΗΕ δεν καταγγέλθηκε), είναι υπερβολή και εγώ θα έλεγα και ένδειξη μικρότητας και εμπάθειας.
Εικάζω, πως όταν η Χριστιάνα Αριστοτέλους, τον έβαλε να διαλέξει μεταξύ του κασκόλ της Ομόνοιας και του ΑΠΟΕΛ, αν διάλεγε αυτό της Ομόνοιας, δεν θα γινόταν καμιά καταγγελία από την ΠΟΓΟ.
Όχι ότι όσα είπε ο Μαλέκκος, μπορούν να γίνουν αποδεκτά, αλλά δεν διέπραξε δα και κάποιο έγκλημα καθοσιώσεως, για να τον στείλουν σε ανάκριση και δίκη. Ένα κράξιμο αξίζουν όσα είπε, γιατί απλώς δείχνουν άνθρωπο απαίδευτο και χωρίς επαφή με την πραγματικότητα.
Η κοινωνία αλλάζει, αλλά βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις, αλλάζουν αργά. Πεποιθήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να καταταχθούν στη σφαίρα της γραφικότητας και όχι της αξιόποινης συμπεριφοράς.
Με την λογική αυτή, θα πρέπει να στηθούν αναδρομικά στον τοίχο και να επιβληθεί λογοκρισία στο έργο, του Μάνου Χατζιδάκι, του Αλέκου Σακελλάριου και του Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Γιατί;
Ποιος δεν ξέρει το τραγούδι: «Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω»; Στίχοι Σακελλάριου, μουσική Χατζιδάκι και εκτέλεση Μπιθικώτση.
Τροφή για σκέψη και για νέα καταγγελία από την ΠΟΓΟ, οι στίχοι:
«Πάρ’ το απόφαση πως δεν σου πέφτει ο λόγος
η γυναίκα πρέπει να ’ναι πάντα υπό
Και υποτάξου και ξηγήσου αναλόγως
σ’ ό,τι πιω, σ’ ό,τι χορέψω, σ’ ό,τι πω
Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω
και θα πως και δυο κουβέντες παραπάνω».
Αν υπάρχει άντρας που συμμερίζεται σήμερα τους στίχους αυτούς, είναι το λιγότερο βλαξ. Αν πρέπει όμως να τον κάτσουμε στο εδώλιο ως κοινό εγκληματία, ας τον κάτσουμε για βλακώδη συμπεριφορά.
Αν αυτά που είπε ο Μαλέκκος, τα είχε πει ένας καθηγητής, ένας πολιτικός, ένας δημοσιογράφος, ένας κρατικός αξιωματούχος… δικαίως θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το Νόμο.
Οι Νόμοι όμως έχουν γράμμα και πνεύμα. Το πνεύμα στοχεύει στο να καυτηριάσει τέτοιες συμπεριφορές και εκφορά τέτοιων απόψεων. Αν όποιος «παραπατούσε», στα άρθρα και τα εδάφια του Νόμου πήγαινε σε δίκη, οι μισοί από εμάς θα δικαζόμασταν για κάποιο αδίκημα. Όπως μου έλεγε ένας πρώην Αρχηγός Αστυνομίας, «όλοι θα μπορούσαμε να πάμε φυλακή, αλλά απλώς δεν μας πιάσανε όλους».
