Του Πατριάρχη
Χθες πραγματοποιήθηκαν στη Λεμεσό και στη Λευκωσία συγκεντρώσεις Σύρων που ζουν στη Κύπρο. Άκουσα από πολλούς να τις χαρακτηρίζουν συγκεντρώσεις υποστηρικτών των τζιχαντιστών. Ωστόσο από τις εικόνες που μεταδόθηκαν δεν μπορούσε να εξαχθεί τέτοιο συμπέρασμα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν φανατικοί ισλαμιστές ή μέλη ακραίων οργανώσεων.
Όπως και αν έχουν τα πράγματα, είδα ανθρώπους να πανηγυρίζουν γιατί μετά από 54 χρόνια κατέρρευσε στη χώρα τους μια δικτατορία.
Επίσης όσοι μίλησαν στα ΜΜΕ δήλωναν πως είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στη χώρα τους και στα σπίτια τους, γιατί βρέθηκαν στη Κύπρο για να αποφύγουν τις διώξεις του Άσαντ.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι δεν είδα έστω και μία γυναίκα σε αυτές τις εκδηλώσεις, αλλά ούτε και ηλικιωμένους. Ήταν κυρίως νέοι άντρες από 18 ως 35 ετών, οι οποίοι λογικά θα έπρεπε, με το πάθος διαθέτουν, να βρίσκονταν στην χώρα τους και να πολεμούν για την πτώση του καθεστώτος που λένε ότι μισούσαν.
Η κυβέρνηση θα πρέπει αν σεβαστεί την επιθυμία αυτών των ανθρώπων και να τους διευκολύνει να επιστρέψουν στη Συρία, η οποία όπως δήλωναν απελευθερώθηκε. Συνεπώς η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν δημιουργεί κινδύνους για την ασφάλεια και τη ζωή τους και δεν χρειάζονται την διεθνή προστασία που τους παρέχει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Οι προθέσεις του δεν φαίνεται να είναι ψευδείς καθώς από χθες χιλιάδες Σύροι πρόσφυγες στη Τουρκία και τον Λίβανο ξεκίνησαν να επιστρέφουν στη πατρίδα τους. Επίσης στη Συρία είδαμε Χριστιανούς να πανηγυρίζουν έξω από τις εκκλησίες και να δηλώνουν ελεύθεροι και ασφαλείς.
Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, τότε τα νέα είναι καλά. Ας μην βιαστούμε όμως να βγάλουμε συμπεράσματα γιατί όλα δείχνουν πως θα έχομε συνέχεια, η οποία ίσως να μην έχει τόσα χαμόγελα.
Οι διάφορες ομάδες Σύρων, το Ιράν, το Ισραήλ, η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Τουρκία, οι Κούρδοι… είναι το μείγμα που από μόνο του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εκρηκτικό.
Αυτό μπορεί να έχει και τις παρενέργειες του στην Κύπρο, με τους ανθρώπους που πανηγύριζαν να στρέφονται ο ένας κατά του άλλου.
Μάλλον μας διαφεύγουν πολλά από αυτά που συμβαίνουν στη Συρία και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε και να ελπίζουμε πως θα συνεχίσουμε να είμαστε έξω από αυτή τη σχιζοφρενική κατάσταση.
