Του Πατριάρχη
Πόσο ηλίθιος παίζει να ήταν εκείνος ο 26χρονος, ο οποίος συνελήφθη γιατί φωτογράφιζε και βιντεογραφούσε γυναίκες με μαγιό στις παραλίες; Πόσο πεινασμένοι αυτοί που κάθονταν να βλέπουν όσα ανέβαζε στο διαδίκτυο;
Το θέμα μας όμως δεν είναι το άρρωστο βίτσιο του, αλλά η ανοησία του, αφού με μια σύντομη περιδιάβαση στο διαδίκτυο θα βρει κάποιος χιλιάδες τέτοιες φωτογραφίες και βίντεο που αυτοβούλως ανεβάζουν γυναίκες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Θα μπορούσε να κάνει μια τεράστια συλλογή, χωρίς να φλερτάρει με την δικαστική καταδίκη και χωρίς βεβαίως να παραβιάζει τα δικαιώματα γυναικών που πηγαίνουν στη θάλασσα απλώς για να απολαύσουν το μπάνιο τους, χωρίς να γίνονται θέαμα, για τον κάθε πεινασμένο.
Την ίδια άποψη θα είχα και για τον ανόητο, ο οποίος έχει την θάλασσα δίπλα του και επιλέγει να διαρρήξει το σπίτι του γείτονα, για να κολυμπήσει στη πισίνα.
Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων, δεν μπορεί να εξηγηθεί με λογική σκέψη και για αυτό τον λόγο υπάρχουν και οι ειδικοί, για να δίνουν απαντήσεις.
Το ίδιο αλλοπρόσαλλη όμως θα μπορούσε να θεωρηθεί και η συμπεριφορά, αυτών που αποφασίζουν να εκθέσουν τον εαυτό τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιζητώντας 10 καρδούλες και μερικά likes, για να επιβεβαιωθούν.
Θα μου πείτε πως είναι δικαίωμα τους να συμπεριφέρονται όπως θέλουν και δεν θα διαφωνήσω. Ωστόσο υπάρχει και το δικαίωμα αυτών που θέλουν να κάνουν κριτική, αδυνατώντας να αντιληφθούν γιατί ένα ηλιοβασίλεμα θα πρέπει να συνδυάζεται με τα οπίσθια κάποιας κυρίας και την λεζάντα: «το καλοκαίρι μου»;
Από πότε οι διακοπές, η θάλασσα και η ανεμελιά, αποτυπώνονται σε μερικά μιλιγκράμ σιλικόνης περιβεβλημένα με δέρμα;
Ξέρω τώρα πως κάποιοι/ες θα μου σούρουν τα εξ αμάξης για συντηρητικότητα, μυσογυνισμό και σεξισμό. Μη βιαστούν γιατί δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες, είναι έργα τέχνης και λόγω τοπίων και λόγω ανθρωπίνων υπάρξεων. Το κακό είναι πως υπάρχουν και αυτές, που απλώς μας χαλάνε τη διάθεση και θα έπρεπε να απαγορεύονται, από την «αστυνομία διαδικτυακής αισθητικής».
Με αυτές διαφωνώ, όπως διαφωνώ και με τους λιγούρηδες που ως γυπαετοί, πέφτουν με τα γλοιώδη ράμφη τους όπου δουν γυμνή σάρκα, ας είναι και από αυτές που δεν στρώνουν ούτε με εντατικό σιδέρωμα.
Που καταλήγω; Ο νεαρός πρέπει να καταδικαστεί για βλακεία και στο διαδίκτυο να εισαχθούν αισθητικά κριτήρια και όπως απορρίπτονται εικόνες βίας, να απορρίπτονται και εικόνες που βιάζουν την κοινή αισθητική.
Το είπα και ησύχασα.
Κολύμπησον!