Του Πατριάρχη
Οι ηγέτες της ΕΕ, στην άτυπη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες με προσκεκλημένους τον ΓΓ του ΝΑΤΟ και τον Πρωθυπουργό της Βρετανίας, ασχολήθηκαν θέλοντας και μη, με το θέμα της άμυνας και της ασφάλειας της Ευρώπης, λόγω των απειλών Τραμπ, για περιορισμό της στήριξης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, χωρίς να αποκλείει και την απόσυρση.
Η Ευρώπη χρειαζόταν αυτό το σοκ, από τις ΗΠΑ με την αντιφατική και αλλοπρόσαλλη πολιτική Τραμπ και από τη Ρωσία με την επιθετική πολιτική Πούτιν, για να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να αιθεροβατεί θεωρώντας ως δεδομένη την ειρήνη.
Ουσιαστικά, η Ευρώπη αντιμετωπίζει τον αναθεωρητισμό των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Τουρκίας, χωρίς δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης διά της επιδείξεως ισχύος, καθώς από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά εναπόθεσε κάθε ευθύνη για την ασφάλεια της στις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα ανέπτυξε δεσμούς εξάρτησης με την Ρωσία και την Τουρκία με αποτέλεσμα να εκβιάζεται τόσο για την εισαγωγή ενέργειας, όσο και για την χρήση μιας μεγάλης αγοράς.
Ο Τραμπ, ήρθε τώρα στην δεύτερη θητεία του, να αλλάξει το παιχνίδι και να υπενθυμίσει στην Ευρώπη ότι πρέπει να βασιστεί στις δικές της δυνάμεις, ώστε να καταστεί πραγματικός πόλος ισχύος στις νέες συνθήκες.
Η άμυνα των ευρωπαϊκών κρατών, καθίσταται προτεραιότητα, καθώς όλοι αντιλαμβάνονται πως μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, υφίσταται κίνδυνος για όλους.
Η συγκυρία είναι πολύ ευνοϊκή για την προώθηση και των δικών μας θεμάτων, που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά ουσιαστικά με την ασφάλεια της Ευρώπης, η οποία απειλείται από τη Τουρκία, εδώ και δεκαετίες, χωρίς κόστος.
Η ανάπτυξη της πολεμικής – αμυντικής βιομηχανίας της Ευρώπης, εκτός από την αυτάρκεια, θα προσφέρει νέες θέσεις εργασίας, εκσυγχρονισμό και καινοτομία, αλλά και πολιτική ισχύ.
Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς πως η ανάπτυξη συστημάτων για στρατιωτικούς σκοπούς, αποτελεί διαχρονικά έναν παράλληλο τρόπο ενίσχυσης της καινοτομίας που εξυπηρετεί και αμιγώς πολιτικούς και κοινωνικούς σκοπούς.
Η χρήση του GPS ως παράδειγμα είναι αρκετό για να αντιληφθεί οποιοσδήποτε την συνάφεια αυτών των δράσεων.
Η Κύπρος βρίσκεται στον πυρήνα των κέντρων λήψεως αποφάσεων και με το ειδικό βάρος που διαθέτει, το οποίο δεν είναι μεγάλο – μπορεί μέσα από συνεργασίες να συμβάλλει στην Ευρώπη που αλλάζει.
Οι ρομαντικές προσεγγίσεις για «λεφτά για τη παιδεία, την υγεία και όχι για τον πόλεμο», είναι τουλάχιστον αστείες, αφού ένας πόλεμος τον οποίο δεν θα μπορείς να αντιμετωπίσεις θα καταστρέψει και την παιδεία και την υγεία και κάθε κοινωνικό αγαθό. Ουσιαστικά η επένδυση στην άμυνα, είναι επένδυση στην ειρήνη.
