Του Πατριάρχη
Ο ιδιοκτήτης του Telegram Πάβελ Ντούροβ, παραμένει υπό κράτηση στη Γαλλία, με τον Πρόεδρο Μακρόν να δηλώνει πως η σύλληψη του δεν έχει πολιτικό υπόβαθρο, αλλά σχετίζεται με συγκεκριμένα αδικήματα που φέρεται να έχει διαπράξει.
Ακόμα και αν είναι έτσι, η σύλληψη ενός ανθρώπου με τέτοια επιρροή, δεν γίνεται χωρίς να δοθεί πράσινο φως από την πολιτική ηγεσία, για προφανείς λόγους.
Όπως συμβαίνει συνήθως, αναπτύχθηκαν και πάλι θεωρίες συνωμοσίας, για το ποιοι θα ήθελαν την σύλληψη του, ποιοι την απαίτησαν, τι επιδιώκουν και γιατί έγινε τώρα.
Οι θεωρίες αυτές, έχουν στην πλειοψηφία τους μια λογικοφανή βάση, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι λογικές ή πολύ περισσότερο, ότι στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα.
Θα ήταν ενδιαφέρον αν βλέπαμε και ποιοι είναι αυτοί που σήμερα επιχειρούν να αναδείξουν ως ήρωα τον Ντούροβ.
Είναι όσοι εργολαβικά έχουν αναλάβει την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών στις δυτικές χώρες και συνδέουν τον Ρώσο δισεκατομμυριούχο με την ελευθερία λόγου. Θεωρούν πως η σύλληψη του αποτελεί επιχείρηση φίμωσης όσων χρησιμοποιούν το Telegram.
Θα ήταν αφέλεια να πιστέψει κάποιος ότι υπάρχει κράτος που δεν επιθυμεί έλεγχο των πληροφοριών και ότι δεν το επιδιώκει με κάθε τρόπο.
Γιατί όμως δεν υπήρξε αντίδραση όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρωσία; Γιατί η Ρωσία ήρε τα μέτρα εναντίον του Telegram και δεν τον ενόχλησε μετά την φυγή του από τη χώρα;
Ο Ντούροβ, απέκτησε πέραν της ρωσικής, ακόμα τρεις υπηκοότητες με την γαλλική να είναι η πλέον πολύτιμη, αφού του επέτρεπε την ελεύθερη πρόσβαση σε δεκάδες χώρες στον κόσμο και ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση στις χώρες της ΕΕ.
Μήπως κάτι τέτοιο βόλευε και τη Γαλλία και τη Ρωσία;
Μήπως η Γαλλία αντιλήφθηκε πως χρησιμοποιήθηκε και έτσι προχώρησε στη σύλληψη του.
Με δεδομένο ότι όσοι ασκήσαν κριτική στο καθεστώς Πούτιν, γλίστρησαν σε σκαλιά, έπεσαν από παράθυρα, ή δηλητηριάστηκαν πίνοντας τσάι, είναι παράξενο το ότι η Μόσχα ζητάει την απελευθέρωση του Ντούροβ και τον υπερασπίζεται… ενώ μέχρι σήμερα δεν τον κέρασε ούτε ένα «τσάι», όπως τον Ναβάλνι.
Είναι επίσης παράξενο που ένας άνθρωπος που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρωσία φιλοξενούσε στη πλατφόρμα του λογαριασμούς του ρωσικού κράτους και μάλιστα κανάλια μέσα από τα οποία ανταλλάσσονταν μηνύματα για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Το πιθανότερο είναι πως πρέπει να θεωρείται χρήσιμος για όλες τις πλευρές. Σε τέτοιες υποθέσεις δεν υπάρχουν άγγελοι και διάβολοι, είτε στη Δύση είτε στην Ανατολή και ο Ντούροβ πάνω από όλα είναι επιχειρηματίας και αυτό ίσως και να τον σώσει.
Τελεγράμισον!
