Σάββατο, 14 Σεπτεμβρίου, 2024
26 C
Limassol

Γιατί δεν κάνω διακοπές στην Κύπρο;

Του Πατριάρχη

Έγραφα χθες για τα ακριβά αεροπορικά εισιτήρια, ιδιαιτέρως αυτά των πτήσεων από και προς τα αεροδρόμια της Ελλάδας και πολλοί φαίνεται να ταυτίστηκαν με τις επισημάνσεις.

Υπήρξαν όμως και εκείνοι που βλέπουν το πράγμα από μια άλλη οπτική γωνία. Είναι οι φίλοι της σχολής σκέψης «σαν την Κύπρον εν έσιει».

Λοιπόν, θα σας εξηγήσω γιατί ποτέ δεν θα κάνω διακοπές στην Κύπρο και μην φανταστείτε ότι οι λόγοι έχουν σχέση με τις επιλογές που έχει το νησί ή με τις υποδομές ή με τις φυσικές του ομορφιές. Κάθε άλλο.

Δεν μπορώ να διανοηθώ διακοπές σε απόσταση το πολύ μία με μιάμιση ώρα από το σπίτι και τη δουλειά μου.

Αισθάνομαι σαν να έχω πεταχτεί στο περίπτερο για μπύρες και στα τσακ μπαμ θα επιστρέψω για να τις πιω στη βεράντα μου.

Είναι ψυχολογικό το θέμα.

Οι μικρές αποστάσεις, δεν σου δημιουργούν το αίσθημα της απομάκρυνσης από την καθημερινότητα. Όταν με ένα τηλεφώνημα μπορούν να σε φέρουν πίσω γιατί «κάτι προέκυψε», τότε ξεχνάς και τις διακοπές και τη χαλάρωση και ότι συνοδεύει αυτή την αίσθηση των διακοπών.

Άλλο μεγάλο πρόβλημα (όχι απλώς ψυχολογικό), είναι πως τον Αύγουστο και τους άλλους μήνες του καλοκαιριού, μετακομίζει η Λευκωσία, στην Αγία Νάπα και τον Πρωταρά, άντε και στην Πάφο.

Όπου και αν πας, θα πέσεις πάνω σε γνωστούς, φίλους, συναδέλφους και κουμπάρους και θα νιώθεις σαν να ην πήγες πουθενά.

Άσε που χάνεται αυτή ανεμελιά του καλοκαιριού. Πως θα χαλαρώσεις, όταν η κουτσομπόλα της γειτονιάς ή ο περίεργος συνάδελφος έχουν στήσει ομπρέλα στην παραλία που πας να ξεχαστείς και να αισθανθείς ότι, δεν έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανένα, για το τι φοράς, τι λες, τι τρως και τι κάνεις;

Κόλαση!

Άσε που και σε οικονομικό επίπεδο, πλέον δεν συμφέρει. Όσο και αν έχουν ακριβύνει τα εισιτήρια της απόδρασης από τη Κύπρο, οι διακοπές μπορεί να στοιχίσουν το ίδιο ή και λιγότερο στην Ελλάδα.

Οι τιμές των ξενοδοχείων, των εστιατορίων, των καφέ και όλων όσων θεωρούμε μικρές πολυτέλειες του καλοκαιριού, ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες του μέσου μισθωτού.

Και το τελευταίο;

Πως να το κάνουμε, έχει και αλλού, ήλιο, παραλίες, θάλασσες και καλό φαγητό.

Καλό χειμώνα τέκνα μου!