Του Πατριάρχη
Ήταν 1η Απριλίου… Ήταν γιατί τώρα δεν είναι παρά η πρώτη μήνα του μήνα που λέμε ψέματα (λες και δεν λέμε τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου).
Περάσανε 69 χρόνια και αν κάποιος αναλογιστεί τί έγινε από τότε μέχρι σήμερα, θα τον πιάσουν τα κλάματα, αν και σε κάποιες περιπτώσεις θα ήταν δικαιολογημένος αν το έπιαναν τα γέλια.
Ένας αγώνας με ηρωισμό, με αυταπάρνηση, με πολύ αίμα και μια συνέχεια που εξελίχθηκε σε φαρσοκωμωδία, αφού μεθοδικά οδηγήθηκε το κράτος σε τραγωδία.
Όταν ο Αυξεντίου, ο Μάτσης, ο Παλληκαρίδης, ο Δράκος, ο Καραολής, ο Δημητρίου… και οι υπόλοιποι αγωνιστές έδιναν τη ζωή τους, δεν ήξεραν ότι θα βρισκόντουσαν κάποιοι άλλοι, σχεδόν άκαπνοι να λένε πως έδωσαν περισσότερα στην πατρίδα από αυτά που πήραν, ενώ τους είχαν τσακώσει «με τη γίδα στη πλάτη», να γεμίζουν τις τσέπες και τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Δεν ήξεραν ότι πάνω στα μνήματα τους, θα στηνόταν ένα απίστευτο πανηγύρι εξουσίας με υπουργιλίκια, παραγοντιλίκια και νταηλίκια.
Δεν ήξεραν πως οι ηγέτες τους, Μακάριος και Γρίβας, θα έβαζαν τον εγωισμό τους πάνω από την θυσία των παιδιών αυτών και θα έδιναν μεταξύ τους μάχη μέχρι εσχάτων, με θύμα τη Κύπρο.
Δεν ήξεραν ότι θα ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια, σύνδεσμοι αγωνιστών, σύνδεσμοι συλληφθέντων, σύνδεσμοι μη συλληφθέντων και σύνδεσμοι αγωνιστών… μη αγωνισθέντων!
Ήταν 1η Απριλίου…
Σαν ψέματα φαίνονται όλα αυτά σήμερα, που αυτός ο αγώνας ο οποίος ξεκίνησε με όραμα την Ένωση, παλεύει για να αποφύγει την ένωση του μισού νησιού με την Τουρκία.
Θα τρίζουν τα κόκκαλα των νεκρών, για τα χάλια μας.
«Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής», είχε πει ο Μάτσης το 1958 και βλέπει από κει που βρίσκεται, συναγωνιστές του, να έχουν χτίσει περιουσίες πάνω στο κομματιασμένο κορμί του που έμεινε άψυχο στο κρησφύγετο.
Ήταν 1η Απριλίου και το μόνο που οραματίζονταν εκείνη που πήραν το όπλο ήταν να αποκτήσουν δυο λέξεις μόνο, πάνω στη ταυτότητα τους. «Έλληνας υπήκοος».
Δεν τα κατάφεραν αλλά κατάφεραν να δώσουν την δυνατότητα σε Ρώσους, Καμποτιανούς, Μαλαισιανούς, Ιρανούς, Σαουδάραβες και κάθε λογής απατεώνες να αποκτήσουν κυπριακό διαβατήριο (με το αζημίωτο).
Ήταν 1η Απριλίου και μεις θυμόμαστε ήρωες για να επιβεβαιώσουμε πόσο μικροί είμαστε και πόσο ανάξιοι να τους επικαλούμαστε.
Ευλόγησον και συγχώρησον!