Τετάρτη, 5 Φεβρουαρίου, 2025
11 C
Limassol

Δεν θα τον έλεγες και φοβερό διαπραγματευτή

Του Πατριάρχη

Περισσότερο με κωμωδία, παρά με σοβαρό χειρισμό μιας υπερδύναμης, μοιάζει αυτή η ιστορία με τους δασμούς προς Καναδά και Μεξικό που απείλησε να επιβάλλει και τελικά ανέστειλε για ένα μήνα, ο Ντόναλντ Τραμπ.

Βεβαίως αυτοί που τον θεωρούν ως γκουρού των διαπραγματεύσεων και ταλέντο στην επίτευξη συμφωνιών, εμφανίζονται εκστασιασμένοι από την «μαγκιά» του, γιατί ανάγκασε το Μεξικό και τον Καναδά να λάβουν μέτρα στα σύνορα τους.
Το κέρδος από αυτό το μπάχαλο που δημιούργησε, μηδαμινό σε σχέση με το κόστος για τον ίδιο και τις ΗΠΑ.

Το πλήγμα δεν είναι άνευ σημασίας.

Οι ΗΠΑ εμφανίστηκαν ως αναξιόπιστος και απρόβλεπτος εταίρος έναντι χωρών που είναι διαχρονικά σύμμαχοι τους. Ας μην ξεχνάμε πως με επιβολή δασμών έχει απειληθεί και η ΕΕ, δηλαδή ακόμα 27 κράτη σύμμαχοι των ΗΠΑ.
Ο ίδιος ο Τραμπ αντιμετωπίζεται μόλις λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ως ένας ανόητος εκδικητικός γέρος που άγεται και φέρεται από ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με την πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις. Έχουν όμως σχέση με το προσωπικό κέρδος, την εμπάθεια και τις εμμονές τους.

Το να αναγκαστεί το Μεξικό και ο Καναδάς να στείλουν στρατό στα σύνορα τους, δεν ήταν και κάτι που θα μπορούσε να μην γίνει με μια διαπραγμάτευση μεταξύ φιλικών χωρών. Ωστόσο ο Τραμπ επέλεξε την σύγκρουση, η οποία συνοδεύτηκε με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και αγένεια, δίνοντας την εντύπωση πως απευθυνόταν σε υπαλλήλους του.

Προσμετρώντας όμως το οικονομικό κόστος που θα είχε η επιβολή δασμών, αναγκάστηκε να κάνει πίσω, εμφανίζοντας την υποχώρηση του ως νίκη, γιατί είναι από τους ανθρώπους που δεν ανέχονται την ήττα. Το είδαμε άλλωστε καις στις εκλογές του 2020, για τις οποίες μέχρι σήμερα αρνείται πως τις έχασε.

Ακόμη και με την Κίνα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Στο 10% των δασμών Τραμπ, το Πεκίνο απάντησε με δασμούς 15% σε συγκεκριμένα προϊόντα, κάτι που θα προκαλέσει κόστος το οποίο θα πληρώσουν πρωτίστως οι πολίτες των ΗΠΑ.

Η πρόθεση να κάνει την Αμερική μεγάλη ξανά, ξεκινάει με κωλοτούμπες και υπαναχωρήσεις, οι οποίες κάνουν την Αμερική όλο και μικρότερη σε αξιοπιστία έναντι των συμμάχων της, προς τέρψη των αντιπάλων της.