Του Πατριάρχη
Όσοι περίμεναν να διαβούν σύντομα τον δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς, ατύχησαν. Το έργο διακόπηκε, το συμβόλαιο ακυρώθηκε, ο εργολάβος εκδιώχθηκε και ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία.
Τώρα θα γίνει νέος διαγωνισμός και φτου από την αρχή, γιατί όλοι ξέρουμε τι σημαίνουν οι διαγωνισμοί για τα δημόσια έργα.
Σημαίνει προσφορές, σημαίνει όροι, σημαίνει φωτογραφικές ρυθμίσεις, σημαίνει πήγαινε έλα στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών, στο Συμβούλιο Αλλαγών και Απαιτήσεων, στα δικαστήρια και σε ότι θα μπορούσε να συμβάλλει στην καθυστέρηση έργων, που χαρακτηρίζονται και επείγουσας σημασίας.
Δεν πρόκειται για το πρώτο συμβόλαιο που ακυρώνεται γιατί ο εργολάβος απέτυχε να το υλοποιήσει στην βάση των δεσμεύσεων που ανέλαβε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του δρόμου Πάφου – Πόλης, θα έπρεπε σε 14 μέρες να παραδώσει την πρώτη φάση του έργου και μέχρι χθες είχε υλοποιηθεί μόλις το 21%. Όπως πληροφορούμαστε, ο εργολάβος ζητούσε παράταση ακόμα 5 χρόνων! Πάλι καλά που δεν ζήτησε να καθοριστεί ως χρονικός ορίζοντας ολοκλήρωσης του δρόμου το 2124. Άλλωστε τι είναι 100 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα;
Πάντως το σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να βάλουμε μυαλό, καθώς χθες άκουγα τον υπουργό Δικαιοσύνης Μάριο Χαρτσιώτη να δεσμεύεται πως το σύστημα απενεργοποίησης των κινητών τηλεφώνων στις Φυλακές θα λειτουργήσει το αργότερο στα μέσα του 2025. Δηλαδή σε 7 μήνες.
Αν ψάξει στο αρχείο του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, ο κ. Χαρτσιώτης θα βρει δεσμεύσεις προκατόχων του που έθεταν επίσης χρονοδιαγράμματα αλλά ποτέ δεν τα τηρούσαν. Η έυκολη δικαιολογία ήταν η ευθύνη του εργολάβου που απέτυχε να υλοποιήσει το έργο.
Επίσης θα πρέπει να πει κάποιος του κ. Χαρτσιώτη ότι δεν μπορεί να αναλαμβάνει δεσμεύσεις που ο ίδιος δεν έχει καμία αρμοδιότητα να υλοποιήσει.
Το σύστημα απενεργοποίησης κινητών τηλεφώνων στις Φυλακές είναι έργο που ανήκει στο Υπουργείο Επικοινωνιών, αλλά προφανώς ο κ. Βαφεάδης, είναι απασχολημένος με το μεγαλόπνοο σχέδιο του, για απαγόρευση κυκλοφορίας των οχημάτων που χρησιμοποιούν συμβατικά καύσιμα, στο κέντρο των πόλεων.
Για να τελειώνουμε με τις κωμικές διαδικασίες υλοποίησης κρατικών έργων, απαιτείται πολιτική βούληση, την οποία δεν έδειξε να διαθέτει κανείς από τους νυν και τους πρώην υπουργούς.
Πολιτική βούληση, σημαίνει αυστηρές οικονομικές ρήτρες για τους εργολάβους και παραίτηση των υπουργών όταν δεν καταφέρνουν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους.
Ας κάνει αρχή ο κ. Χαρτσιώτης και αφού δεν παραιτήθηκε μετά τις απανωτές μεγαλοπρεπείς αποτυχίες, ας δεσμευθεί πως θα το κάνει όταν στα τέλη Ιουνίου 2025, δεν θα λειτουργεί κανένα σύστημα στις Φυλακές… γιατί δεν θα λειτουργεί.
Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους υπουργούς που μοιράζουν δεσμεύσεις με την βεβαιότητα ότι δεν θα θυμάται κανείς τίποτα σε έναν – δύο μήνες.
