Του Πατριάρχη
Δεν ήθελα να χαλάσω την αγαπησιάρικη διάθεση της χθεσινής ημέρας, και για αυτό δεν έκανα καμία αναφορά στην πανηγυρική εορτή του Αγίου Βαλεντίνου του Ανεμοστροβιλιώτη.
Ξεκινώντας από την πανηγυρική ατμόσφαιρα, θα ήθελα απλώς να υπενθυμίσω πως είμαστε μονίμως για τα παναΰρκα και συνεπώς καμία έκπληξη.
Είθισται, οι εορτές Αγίων να έχουν αναφορά στη κοίμηση τους (έτσι ονομάζεται κομψά ο θάνατος). Τώρα, πως εμείς χωρέσαμε στο μυαλό μας, ρομαντικά δείπνα, σοκολατάκια, λουλούδια και πονηρές διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία, είναι άλλου Ποντίφικα Ευαγγέλιο. Και λέω Ποντίφικα, γιατί εμείς οι στυλοβάτες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (τρομάρα μας), δεν έχουμε Άγιο Βαλεντίνο. Το brand name ανήκει στο Βατικανό και για όσες (και όσοι, για να είμαστε συμπεριληπτικοί) κάνετε χαρούλες, το brand name δεν έχει καμία σχέση με τον Brad Pitt, για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα.
Ωστόσο, είμαστε άνθρωποι της παράδοσης, με ζιβανία, τσαμαρέλλα και χαλούμι και ως εκ τούτου τιμούμε τον Άγιο Βαλεντίνο, όπως έκαναν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, που στην καλύτερη περίπτωση θα ρωτούσαν, «ποιος στ’ ανάθεμα εν πάλι τούτος;».
Παρομοίως, ανακαλύπτοντας τις ρίζες μας, τα τελευταία χρόνια γιορτάζουμε με κάθε λαμπρότητα το Thanskgiving και Halloween.
Μη φανταστεί κάποιος, πως κατ’ αντιστοιχία, στον υπόλοιπο κόσμο γιορτάζουν τον Κατακλυσμό, και κόβουν τη μούττην της Σαρακοστής τη Δευτέρα της Καθαράς. Οπισθοδρομικοί άνθρωποι, αυτοί οι Αγγλοσάξωνες, τα Αμερικανάκια και οι κρυόκωλοι Σκανδιναβοί.
Να επανέλθω όμως στο θέμα μας, που είναι ο Άγιος Βαλεντίνος, τον οποίο εορτάσαμε χθες.
Άγιος ήταν ο άνθρωπος και θα περίμενε κάποιος να ακούσει το γνωστό κλισέ, με την ευχή, «του χρόνου να ηχήσουν και πάλι οι καμπάνες των σκλαβωμένων εκκλησιών μας στα κατεχόμενα», ή «να κάνει το θαύμα του ο Άγιος και να ανάψουμε μια λαμπάδα σαν το μπόι μας».
Δυστυχώς, ο περιορισμός που θέτει η νομοθεσία για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, δεν μου επιτρέπει να σας πω τα αποτελέσματα έρευνας, την οποία διενήργησαν, φίλος ιδιοκτήτης ανθοπωλείου και φίλη που διατηρεί κατάστημα εσωρούχων.
Το 45% των ανδρών πελατών του, έστειλαν δύο ανθοδέσμες σε διαφορετικά ονόματα και διευθύνσεις και δεν θέλετε να σας πω η πιο ακριβή εκ των δύο που πήγε. Πάντως όχι στη διεύθυνση του σπιτιού τους.
Δυναμικά και οι γυναίκες, στα καταστήματα εσωρούχων, ψώνισαν ότι πιο προχωρημένο κυκλοφορεί και οι περισσότερες πλήρωσαν με μετρητά. Πάλι δεν θέλετε να μάθετε γιατί δεν έδωσαν κάρτα και επέλεξαν μετρητά.
Αν λοιπόν αυτά τα έγραφα χθες, θα κατέστρεφα τη μαγεία της ημέρας.
Σήμερα, ελεύθερα, μπορείτε να ανοίξετε ο/η ένας/μία, το κεφάλι της/του άλλης/ άλλου.
Εγώ ελάλησα και αμαρτία ουκ έχω.
Ευλόγησον!