Το επαναλαμβανόμενο, με μικρές διαφοροποιήσεις, μοτίβο των δημοσκοπήσεων που είδαν το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες ημέρες τείνει να καταδείξει ότι παγιώνονται ορισμένα νέα χαρακτηριστικά στο πολιτικό σκηνικό, τα οποία όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να ανατραπούν.
Για την κυβέρνηση επιβεβαιώνεται ότι βρίσκεται στην πιο δύσκολη περίοδο της εξαετούς θητείας της και ότι θα απαιτηθεί μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξει αυτή η εικόνα. Στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών, οι οποίες έχουν αποτυπώσει και την επίδραση του ανασχηματισμού της κυβέρνησης, φαίνεται ότι οι αλλαγές δεν στάθηκαν ικανές να επιφέρουν ανατροπή του κλίματος και να λειτουργήσει ο ανασχηματισμός ως επανεκκίνηση για δημοσκοπική άνοδο. Φαίνεται ότι κινήσεις που στο παρελθόν έδειχναν να λειτουργούν πιο εύκολα, τώρα δεν είναι δεδομένο ότι θα παράξουν αποτέλεσμα.
Στην κυβέρνηση πρόσθετο προβληματισμό προκαλεί η ανάγνωση των ποιοτικών στοιχείων των δημοσκοπήσεων. Εκεί καταγράφεται γενικευμένη απογοήτευση και αποδοκιμασία εκ μέρους των πολιτών ακόμα και σε τομείς όπου στην κυβέρνηση θεωρούν ότι έχει γίνει αρκετή δουλειά. Δείχνει, δηλαδή, να εξαπλώνεται η δυσαρέσκεια που έχει ως αφετηρία τα Τέμπη και την αποδοκιμασία στους χειρισμούς που έγιναν εκεί, και σε άλλες παραμέτρους της πολιτικής.
Την ίδια στιγμή, οι ανακατατάξεις στη σειρά των κομμάτων κάθε άλλο παρά αδιάφορη αφήνουν την κυβερνητική παράταξη. Η σημαντική ενίσχυση της Πλεύσης Ελευθερίας, που εμφανίζεται πλέον να περνάει σταθερά δεύτερη αφήνοντας πίσω το ΠΑΣΟΚ, διαφοροποιεί το τοπίο. Είναι μια εξέλιξη που μάλλον εξυπηρετεί το αφήγημα σταθερότητας, το οποίο παγίως προβάλει η κυβέρνηση ως κεντρικό δίλημμα για τις πολιτικές εξελίξεις και σίγουρα ως κεντρικό διακύβευμα των εκλογών. Εκτιμάται ότι είναι πιο ξεκάθαρο το δίλημμα που θα τεθεί προς τους πολίτες εάν παγιωθεί στη δεύτερη θέση το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, το οποίο έλκει περισσότερο την αντισυστημική ψήφο και μάλλον δύσκολα θα γοητεύσει και θα προσελκύσει το κεντρώο ακροατήριο. Αυτό το κεντρώο ακροατήριο επιδιώκει να κερδίσει η Ν.Δ., καθώς εκτιμάται ότι το υψηλό ποσοστό αποχής που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις προέρχεται κυρίως από αυτή τη δεξαμενή και πρόκειται για ψηφοφόρους που στις προηγούμενες εθνικές εκλογές ψήφισαν Ν.Δ. και τώρα είναι δυσαρεστημένοι, αλλά εάν θεωρήσουν ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος κυριαρχίας λαϊκιστικών και αντισυστημικών δυνάμεων είναι πιθανό να επιστρέψουν στο κυβερνών κόμμα.
Η δημοσκοπική ενίσχυση της Πλεύσης Ελευθερίας προκαλεί προβλήματα και σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η αδυναμία να κερδίσουν δυνάμεις παρά τη διαπιστωμένη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση ενισχύει τις εσωκομματικές φωνές διαμαρτυρίας για κεντρικές επιλογές και για τη στρατηγική που ακολουθείται και απειλείται ένας νέος κύκλος καταστροφικής εσωστρέφειας.
Στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να εγκλωβίζονται σε μονοψήφια ποσοστά, που πλέον φέρνουν το κόμμα στην έκτη θέση, καθιστώντας όλο και πιο δύσκολη την επιστροφή του σε κομβικό ρόλο. Πολύ περισσότερο καθώς δείχνει να υφίσταται αφαίμαξη δυνάμεων από την Πλεύση Ελευθερίας.
Ένα άλλο σημείο που δείχνει να παγιώνεται δημοσκοπικά είναι ότι τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. αθροιστικά συγκεντρώνουν ένα ποσοστό κοντά στο 20%. Στοιχείο που δείχνει πόσο σημαντικό είναι για το κυβερνών κόμμα να περιορίσει τις επιπλέον μετακινήσεις ψηφοφόρων προς τον χώρο αυτό και, ταυτόχρονα, να καταφέρει να διατηρήσει ισχυρά ερείσματα στο χώρο του κέντρου.
Πηγή: skai.gr