Του Πατριάρχη
Πριν από πολλά χρόνια, με είχε ξεναγήσει στα δώματα του Προεδρικού Μεγάρου, ο αείμνηστος Γλαύκος Κληρίδης. Ο ίδιος, είχε επιλέξει να μην διαμένει στην επίσημη προεδρική κατοικία, αλλά ενίοτε την αξιοποιούσε, εάν οι συνθήκες το απαιτούσαν για να φιλοξενήσει κάποια προσωπικότητα από το εξωτερικό.
Με το γνωστό του χιούμορ, μου είχε εξηγήσει ότι μόνο μία φορά είχε επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει το μπάνιο της οικίας, αλλά τα μοντέρνα συστήματα εκτόξευσης νερού τον μπέρδεψαν και έτσι δεν το επιχείρησε ξανά.
Με ξενάγησε και στο προεδρικό υπνοδωμάτιο, το οποίο απέπνεε μια αίσθηση ματαιοδοξίας, αλλά δεν είναι ανάγκη να αναφερθώ σε λεπτομέρειες.
Ο Γλαύκος Κληρίδης, μου είπε πως είχε γίνει κάποια ανακαίνιση από το προκάτοχο του Γιώργο Βασιλείου, με «πινελιές» που αισθητικώς δεν ήταν και τόσο του γούστου του. Μην φανταστεί κάποιος κάτι υπερβολικό πέραν της πισίνας που φαινόταν στην πίσω πλευρά του κτηρίου.
Μικροπαρεμβάσεις και προσθήκες (όχι και τόσο επιτυχείς) έγιναν και στις θητείες του Τάσσου Παπαδόπουλου, του Δημήτρη Χριστόφια και του Νίκου Αναστασιάδη. Στην πραγματικότητα το Προεδρικό Μέγαρο παρέμεινε ως ήταν μετά την αναστήλωση του 1975, αφού είχε καταστραφεί κατά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.
Πριν λίγες μέρες επισκέφθηκα και πάλι το πάνω όροφο του Προεδρικού που χρησιμοποιείται ως προεδρική κατοικία.
Το πρώτο που αναζήτησα ήταν οι περίφημες κουρτίνες για τις οποίες ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά.
Θα σας απογοητεύσω, αλλά δεν ήταν μεταξωτές, δεν ήταν χλιδάτες και δεν ήταν κάτι που θα εντυπωσίαζε. Απλό λευκό, λεπτό ύφασμα και ως εκεί.
Η μόνη «ορατή» αλλαγή που είδα ήταν στα παράθυρα.
Είχαν τοποθετηθεί παράθυρα από λευκό αλουμίνιο τα οποία στεγανοποιούσαν το κτήριο ώστε να μην υπάρχουν απώλειες σε ψύξη και θέρμανση. Απλώς αντικαταστάθηκαν τα παλαιά παράθυρα που ήταν επίσης από αλουμίνιο χρώματος χρυσαφί, προς μπρονζέ.
Και διερωτώμαι… Σε τι εξυπηρέτησε όλη αυτή η παραφιλολογία γύρω από τις κουρτίνες, ώστε να ξεκινήσει αυτό το απερίγραπτο ξεκατίνιασμα;
Τι φοβερά έξοδα έγιναν στο Προεδρικό, ώστε να δικαιολογούν το απερίγραπτο show λαϊκισμού του τέως Γενικού Ελεγκτή και τη δημόσια συζήτηση μηνών;
Για να τελειώνω με την προσωπική μου άποψη για την όψη του Προεδρικού, νομίζω πως χρειάζονται αλλαγή και οι καναπέδες που δεν διαφέρουν σε τίποτα, από αυτούς που θα συναντήσει κάποιος σε ένα τυπικό σαλόνι οποιουδήποτε μικρομεσαίου σπιτιού. Επίσης νομίζω πως απαιτείται και αναβάθμιση κάποιων από τα έργα τέχνης που είναι κρεμασμένα στους τοίχους. Δεν μπορεί και μόνο η καταγωγή του καλλιτέχνη να αποτελεί κριτήριο για να μπει κάποιο έργο στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν είναι όλοι οι καλλιτέχνες ίδιοι.
