Του Πατριάρχη
Έχω την ισχυρή πεποίθηση πως, η Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ (φαντάσου να χρησιμοποιούσε και το πατρικό της όνομα) με την άφιξη της στην Κύπρο, αισθάνεται σαν το σπίτι της.
Σίγουρα θα ενημερώθηκε για τις δολοφονίες «επιχειρηματιών», τους πυροβολισμούς στους δρόμους, τους αστυνομικούς που έχουν άκρες στον υπόκοσμο, τις βόμβες, τους εμπρησμούς, τους πολιτικούς που απολαμβάνουν ασυλία… Κολομβία της Μεσογείου.
Ως Κολομβιανή, θα εκτιμήσει τα πλεονεκτήματα του νησιού και ίσως μας δει με συμπάθεια.
Μπορεί εμείς να μην έχουμε τη τιμή να γεννήσουμε μια προσωπικότητα του διαμετρήματος του Πάμπλο Εσκομπάρ, αλλά έχουμε πολλούς θαυμαστές και μιμητές, τού ίδιου και των μεθόδων του.
Είμαστε μια μικρή Μεδεγίν και αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στην έκθεση που θα κάνει στον ΓΓ του ΟΗΕ, ώστε να πειστεί ο Γκουτέρες, ότι είναι κρίμα να μοιραστεί αυτό το νησί σε δυο καρτέλ.
Συν τοις άλλοις, έχουμε παράδοση και στη διαφάνεια. Μέχρι και στα κελιά των αστυνομικών κρατητηρίων, αντί για σκιερούς τοίχους διαθέτουμε παράθυρα με υαλότουβλα, για να μπαίνει άπλετο φως και να βγαίνουν με ευκολία οι κρατούμενοι.
Βεβαίως η κα Ολγκίν (αν γράφουμε ολόκληρο το όνομα της θα ξεχάσουμε το θέμα μας), θα δει σήμερα τον Πρόεδρο και τον Τατάρ, για να διαπιστώσει αυτό που όλοι ξέρουμε, ότι είμαστε για δέσιμο. Ένα νησί, που είναι δεν είναι, μια πολυκατοικία στη Σαγκάη, επί πενήντα χρόνια συζητάει για τα κοινόχρηστα και κανένας δεν θέλει να πληρώσει.
Στην πραγματικότητα, εμείς δικαίως δεν θέλουμε να πληρώνουμε και για τους γείτονες, και οι γείτονες θέλουν το ρετιρέ και ενοίκιο από ολόκληρη τη πολυκατοικία.
Δεν ξέρει με ποιους έμπλεξε η Ολγκίν και επίσης δεν ξέρει ότι θα έχει άσχημα ξεμπερδέματα. Αν δεν ήξερε, ας ρώταγε πως έφυγαν οι προκάτοχοι της.
Καλωσορίζω λοιπόν τη «συμπατριώτισσα» μας και της εύχομαι καλή διαμονή, καλή δύναμη, καλό Πάσχα, καλό καλοκαίρι, καλά Χριστούγεννα, γιατί προβλέπεται να περάσει όλες τις εποχές του χρόνου μαζί μας, ξέροντας και η ίδια ότι δεν πρόκειται να καταλήξει πουθενά και όπως στη περίπτωση του Εσκομπάρ, η μόνη λύση είναι να έρθει το «ιππικό» από την Αμερική και να τελειώνει τη δουλειά μέσα σε μια εβδομάδα. Ακόμα και αυτό είναι αμφίβολο, αν υπάρξει επάνοδος του Τραμπ, ο οποίος έχει ξεκαθαρίσει πως θεωρεί τον Ερντογάν μεγάλο, παγκόσμιο, ηγέτη.
Τι θέλω και ασχολούμαι και γω Πατριάρχης άνθρωπος με τέτοια πράγματα;
Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Ευλόγησον (ιδιαιτέρως σήμερα)
