Του Πατριάρχη
Είναι γνωστό τοις πάσι, πως η παράδοση της γαλλικής αυλής του Λουδοβίκου του 14ου, δεν χάθηκε στο χρόνο και δεν σκεπάστηκε από τη σκόνη της ιστορίας. Αν κάποιος ξύσει με το νύχι τη φλούδα τους γενεαλογικού μας δέντρου, θα ανακαλύψει την μακραίωνη αριστοκρατική μας διαδρομή, η οποία μας οδήγησε στο σήμερα.
Ο πρόγονος μας λοιπόν, ο Λουδοβίκος ο «Ήλιος», άφησε μια βαριά παρακαταθήκη, αναφωνώντας «το κράτος είμαι εγώ» (L’ etat c’est moi).
Το ίδιο, με περιφραστικό τρόπο ανακοίνωσε πριν λίγα 24ωρα ο ελέω Θεού Γενικός Εισαγγελεύς, με ανακοινωθέν, στο οποίο επεξηγούσε (για εμάς τους αδαείς) μια απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία αναγνωρίζει την απεριόριστη εξουσία του.
Στο ανακοινωθέν, σημειώνεται με έμφαση και αυταρέσκεια: «Ο Γενικός Εισαγγελέας έχει ανέλεγκτη εξουσία να κινεί, διεξάγει, επιλαμβάνεται, συνεχίζει ή διακόπτει οποιαδήποτε διαδικασία, εφόσον, κατά την κρίση του, αυτό είναι προς το δημόσιο συμφέρον. Το όποιον δημόσιο συμφέρον, κρίνεται από τον ίδιο τον Γενικό Εισαγγελέα, η κρίση του οποίου δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο. (…) Ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας είναι ο κριτής του δημοσίου συμφέροντος, με κάθε τέτοια του απόφαση να θεωρείται ότι λαμβάνεται προς τον σκοπό εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, χωρίς να χρειάζεται να δίδει προς τούτο οποιαδήποτε εξήγηση».
Χαίρε Καίσαρ… (ουπς αυτό είναι από άλλη ιστορία).
Χρήζει υπενθύμισης ότι, όταν ο Λουδοβίκος στις Βερσαλλίες ρωτούσε τους οσφυοκάμπτες αυλικούς του, για την ώρα, αυτοί απαντούσαν: «Ό,τι ώρα επιθυμεί η Μεγαλειότης σας»….
Τέτοιες μεγάλες στιγμές ζούμε, αλλά χωρίς Βερσαλλίες.
Κατά το εθνοσωτήριον έτος 2024, ο δικός μας Λουδοβίκος, ενημερώνει τους υπηκόους, πως αυτός είναι ο μόνος και αδιαμφισβήτητος κριτής του δημοσίου συμφέροντος γιατί έτσι έγραψαν στο Σύνταγμα του 1960. Δηλαδή 64 χρόνια πριν, όταν ένας στους δέκα τελείωνε το σχολείο και νόμιζε πως το δημόσιο συμφέρον ήταν φαγώσιμο.
Ανταγωνιστής του Γενικού Εισαγγελέα , ο έτερος ανέλεγκτος και πολλάκις ανεξέλεγκτος, Γενικός Ελεγκτής, ο οποίος αποφάσισε (γιατί έτσι γουστάρει) ότι ο δεύτερος τη τάξει στην υπηρεσία του είναι βοηθός του, κάτι σαν παιδί για τα θελήματα.
Δυστυχώς σε ένα Βασίλειο δεν χωρούν δύο αυτοκράτορες και αυτός είναι και ο λόγος που ο ένας προσπαθεί να εκθρονίσει την άλλο.
Στο κάτω κάτω… Το κράτος είναι αυτοί.
Ευλόγησον!
